I am a child and free

I am a child and free
to live in perpetual Sunday
sun perched on the horizon
in each thing’s clarity
earth contemplates its seasons
I have no place or dwelling
life is everywhere and nowhere

from the courtyard cistern the grandmother draws
water for the mint and basil
grinds the salt and spices
wages her daily battle with the real world
the breeze swells out stripes on the curtains
the lamp still glows
I play beyond the pictures

in my father’s gardens
the trees bear ancient fruit
whisper in the birds’ language
well-water sings in the furrows
beneath my steps sand-paths are born
I inhabit the day’s innocence
pure beginning with no before or after

from a little house built like a boat
I let myself flow into blue emotion
a sea-horse ballet brushes
against fallen stars
sea-urchins blossom on the rocks
seaweed glitters on my wrist
only the moment lives in what I gaze at

I am a child and free
I have no place or dwelling
how vast the sky is when the whole
world is a poem
it’s broad daylight on earth
night has not yet been created
I have a foothold in all of time

I am a child and free

ik ben een kind en vrij
eeuwige zondagen te bewonen
terwijl de zon op de horizon staat
in de helderheid van alle dingen
beziet de aarde haar seizoenen
huis noch haard heb ik
het leven is overal en nergens

uit de cisterne in de patio haalt grootmoeder
het water voor basilicum en munt
ze stampt het zout en de kruiden
levert haar dagelijkse strijd met de echte wereld
de wind bolt de strepen van de gordijnen
de lamp brandt nog
ik speel aan de andere kant van die beelden

in de tuinen van mijn vader
dragen de bomen oude vruchten
fluisteren in de taal van de vogels
het water uit de put zingt in de voren
in mijn voetstappen vormen zich wegen van zand
ik ben in de onschuld van de dag
zuiver begin zonder vroeger of later

uit een huisje dat als een boot is gebouwd
laat ik me glijden in blauwe emotie
zeepaardjes dansen er rakelings
langs uit de hemel gevallen sterren
zee-egels bloeien op de rotsen
algen glinsteren om mijn pols
alleen het ogenblik leeft in wat ik zie

ik ben een kind en vrij
huis noch haard heb ik
groot is de horizon als de hele
wereld een gedicht is
klaarlichte dag is het op aarde
de nacht nog niet geschapen
ik heb te allen tijde een voet aan de grond

je suis enfant et libre
d’habiter d’éternels dimanches
soleil posé sur l’horizon
dans la clarté de toute chose
la terre contemple ses saisons
je n’ai lieu ni demeure
la vie est partout et nulle part

dans la citerne du patio l’aïeule puise
l’eau pour le basilic et la menthe
pile le sel et les épices
livre son combat quotidien au réel
la brise gonfle les rayures du rideau
la lampe brille encore
je joue de l’autre côté des images

dans les jardins de mon père
les arbres portent des fruits anciens
chuchotent dans la langue des oiseaux
l’eau du puits chante dans les sillons
sous mon pas naissent des chemins de sable
je suis dans l’innocence du jour
pur commencement sans avant ni après

d’une maisonnette construite tel un bateau
je me laisse couler dans l’émotion bleue
un ballet d’hippocampes frôle
les étoiles tombées du ciel
des oursins fleurissent les rochers
des algues scintillent à mon poignet
seul vit l’instant dans ce que je contemple

je suis enfant et libre
je n’ai lieu ni demeure
vaste est l’horizon quand le monde
tout entier est poème
il fait grand jour sur la terre
la nuit n’est pas encore créée
j’ai pied dans tous les temps