Poetry International Poetry International
Gedicht

Amina Saïd

the seventh day of my birth

the seventh day of my birth
I spoke the language
of the world I’d come from
bore witness to a shadow
which was the shadow
of another light
which no one saw


in the seventh month of my birth
my mouth took the shape of the void
I cried to tell what was true
and that which the present had taught me
of the past of the future
but no one heard


the seventh year of my birth
I dreamed what had been
on the world’s lined page
I traced letter after letter
to remind myself
of what I had to forget
and of what in me was already dying

the seventh day of my birth

op de zevende dag van mijn geboorte
sprak ik de taal
van de wereld waar ik vandaan kwam
getuigde van de schaduw
die de schaduw was
van een ander licht
dat niemand zag

in de zevende maand van mijn geboorte
kreeg mijn mond de vorm van de leegte
schreeuwde ik om het ware te zeggen
en wat het heden me had geleerd
over het verleden over de toekomst
maar niemand hoorde het

het zevende jaar van mijn geboorte
droomde ik wat geweest was
op de gelijnde bladzij van de wereld
tekende ik letter na letter
om me te herinneren
wat ik vergeten moest
en wat in mij al bezig was te sterven

au septième jour de ma naissance
je parlai le langage
du monde d’où je venais
témoignai de l’ombre
qui était l’ombre
d’un autre lumière
que personne ne voyait

au septième mois de ma naissance
ma bouche prit la forme du vide
je criai pour dire le vrai
et ce que le présent m’avait appris
du passé du futur
mais personne n’entendait

la septième année de ma naissance
je rêvai ce qui avait été
sur la page quadrillée du monde
je traçai lettre après lettre
pour me souvenir
de ce qu’il me faudrait oublier
et de ce qui déjà mourait en moi
Close

the seventh day of my birth

op de zevende dag van mijn geboorte
sprak ik de taal
van de wereld waar ik vandaan kwam
getuigde van de schaduw
die de schaduw was
van een ander licht
dat niemand zag

in de zevende maand van mijn geboorte
kreeg mijn mond de vorm van de leegte
schreeuwde ik om het ware te zeggen
en wat het heden me had geleerd
over het verleden over de toekomst
maar niemand hoorde het

het zevende jaar van mijn geboorte
droomde ik wat geweest was
op de gelijnde bladzij van de wereld
tekende ik letter na letter
om me te herinneren
wat ik vergeten moest
en wat in mij al bezig was te sterven

the seventh day of my birth

the seventh day of my birth
I spoke the language
of the world I’d come from
bore witness to a shadow
which was the shadow
of another light
which no one saw


in the seventh month of my birth
my mouth took the shape of the void
I cried to tell what was true
and that which the present had taught me
of the past of the future
but no one heard


the seventh year of my birth
I dreamed what had been
on the world’s lined page
I traced letter after letter
to remind myself
of what I had to forget
and of what in me was already dying
Sponsors
Gemeente Rotterdam
Nederlands Letterenfonds
Stichting Van Beuningen Peterich-fonds
Prins Bernhard cultuurfonds
Lira fonds
Versopolis
J.E. Jurriaanse
Gefinancierd door de Europese Unie
Elise Mathilde Fonds
Stichting Verzameling van Wijngaarden-Boot
Veerhuis
VDM
Partners
LantarenVenster – Verhalenhuis Belvédère