BELATED NOVENA TO SAINT RITA

I really didn't want to die then.
I'd only just learnt to fold
my hands in prayer as though
I held something in them, only just
learnt to negotiate.
With charm. Even standing waist deep
in a sea of flames. I learnt to negotiate
everything, describing it with adjectives
which sound good translated into English.
I folded my hands in prayer
as though I was hiding something more than stone
and I liked this trick.
 
This image looked like a triptich
but it wouldn't close.
I thought it was a bunch of chrysanthemums
but it was a child's head.
I thought it was a garden parasol
but it was the ghost of Christmas Yet To Come.
If I'd prayed the way you're supposed to,
with my hands in the air, I'd still be alive.

VERLATE NOVEEN TOT DE HEILIGE RITA

Ik wilde toen echt niet dood.
Had net geleerd mijn handen
tot een gebed te vouwen, alsof ik er iets
in vasthield, had net
geleerd te onderhandelen.
Aanminnig, al stond ik tot mijn middel
in een vlammenzee. Ik leerde alles
onderhandelen, door het met adjectieven te beschrijven
die goed klinken in een Engelse vertaling.
Mijn handen vouwde ik zo tot een gebed
alsof ik er iets meer in verborgen hield dan een steen
en ik hield van deze truc.
 
Dat schilderij zag eruit als een drieluik
maar kon niet worden gesloten.
Ik dacht dat het een bos chrysanten was,
maar het was een kinderhoofdje.
Ik dacht dat het een tuinparasol was,
maar het was de geest van de komende feestdagen.
Had ik gebeden zoals het hoort
met de handen omhoog, ik had nog geleefd.

SPÓŹNIONA NOWENNA DO ŚWIĘTEJ RITY

Naprawdę nie chciałam wtedy umrzeć.
Dopiero co nauczyłam się składać
dłonie do modlitwy tak, jakbym coś
w nich trzymała, dopiero co
nauczyłam się negocjować.
Z wdziękiem, choć stojąc po pas
w morzu płomieni. Nauczyłam się negocjować
wszystko, opisując to przymiotnikami,
które dobrze brzmią w tłumaczeniu na angielski.
Dłonie do modlitwy składałam tak,
jakbym kryła w nich coś więcej niż kamień,
i lubiłam ten trik.

Ten obraz wyglądał jak tryptyk,
ale nie można go było zamknąć.
Myślałam, że to pęk chryzantem,
a to była główka dziecka.
Myślałam, że to był ogrodowy parasol,
a to był duch przyszłych świąt.
Gdybym modliła się jak należy,
z rękami do góry, żyłabym.