Gedicht
Yves Bonnefoy
FINERY
It’s snowing. Soul, did you expectTo have eternal birth?
See, you have there
Even a party dress for death.
Finery like in adolescence,
Of those that we take in anxious hands
As the fabric of it is transparent and remains near
Fingers that open it out in the light,
We know that it’s as fragile as love.
But corollas and leaves are embroidered there,
And already the music can be heard
In the neighbouring room, where the lights are.
A mysterious ardour takes your hand.
You go, your heart pounding, into the big snow.
© Translation: 2007, Sarah Lawson
DE JURK
Het sneeuwt. Ziel, wat wilde jeDat je al niet door eeuwige geboorte had meegekregen?
Kijk, daar heb je
Zelfs voor je dood een feestjurk.
Een jurk als van een meisje,
De soort die je behoedzaam in je handen neemt
Want de stof ervan is doorzichtig en gehecht
Aan de vingers die haar uitspreiden in het licht,
Je weet dat ze fragiel is als de liefde.
Maar er zijn bloemkronen en bladeren in geborduurd,
En dan laat de muziek zich al horen
In de verlichte kamer ernaast.
Een mysterieuze gloed neemt je bij de hand.
Je gaat, met kloppend hart, de grote sneeuw in.
© Vertaling: 2007, Jan H. Mysjkin
LA PARURE
Il neige. Âme, que voulais-tuQue tu n’aies eu de naissance éternelle?
Vois, tu as là
Pour la mort même une robe de fête.
Une parure comme à l’adolescence,
De celles que l’on prend à mains soucieuses
Car l’étoffe en est transparente et reste près
Des doigts qui la déploient dans la lumière,
On sait qu’elle est fragile comme l’amour.
Mais des corolles, des feuilles y sont brodées,
Et déjà la musique se fait entendre
Dans la salle voisine, illuminée.
Une ardeur mystérieuse te prend la main.
Tu vas, le coeur battant, dans la grande neige.
© 1988, Yves Bonnefoy
From: Début et fin de la neige
Publisher: Mercure de France, Paris
From: Début et fin de la neige
Publisher: Mercure de France, Paris
Gedichten
Gedichten van Yves Bonnefoy
Close
DE JURK
Het sneeuwt. Ziel, wat wilde jeDat je al niet door eeuwige geboorte had meegekregen?
Kijk, daar heb je
Zelfs voor je dood een feestjurk.
Een jurk als van een meisje,
De soort die je behoedzaam in je handen neemt
Want de stof ervan is doorzichtig en gehecht
Aan de vingers die haar uitspreiden in het licht,
Je weet dat ze fragiel is als de liefde.
Maar er zijn bloemkronen en bladeren in geborduurd,
En dan laat de muziek zich al horen
In de verlichte kamer ernaast.
Een mysterieuze gloed neemt je bij de hand.
Je gaat, met kloppend hart, de grote sneeuw in.
© 2007, Jan H. Mysjkin
From: Début et fin de la neige
From: Début et fin de la neige
FINERY
It’s snowing. Soul, did you expectTo have eternal birth?
See, you have there
Even a party dress for death.
Finery like in adolescence,
Of those that we take in anxious hands
As the fabric of it is transparent and remains near
Fingers that open it out in the light,
We know that it’s as fragile as love.
But corollas and leaves are embroidered there,
And already the music can be heard
In the neighbouring room, where the lights are.
A mysterious ardour takes your hand.
You go, your heart pounding, into the big snow.
© 2007, Sarah Lawson
Sponsors
Partners
LantarenVenster – Verhalenhuis Belvédère