THE ALCHEMIST’S FORMULA

DE FORMULE VAN DE ALCHEMIST

Ik verzuur bollebozen
& verzin precisie
een tijdruit van geslepen glas
ligt te fonkelen en nodigt vingers tot draaien
je marmeren blik opent deuren
schepsels kramp als hete stenen
in je mondopening.
 
Wenk naar Aton
rol een benaming op als tabaksblad
zelfs dieren dromen, mijn dromen.
Op gedraaide punten van telepapier
roep ik je op
de Nautilus te zoeken.
 
Laat de sluier tot de ochtend
& veronderstel dat de zachte zichzelf onthoofdt
of martel moedwillig
of Samoaanse juggernauts
of pink shocking
of scrotumbeschermer, mijn mondbeschermer.
 
Eet 4x4x4 kandijkooien
gesis van jou
zoals sterf, slaan omhoog
tegen een lichaam
gebakken in peper
vorm ik een korst om je heen.
 
Zeilen slaan in je gezicht
ik harpoeneer een mier
ik stuur jeneverbessen naar de zon
stort in als een uitgeputte dulciaan
& bruine knollen luchtig
als zeezout op een slak gesprenkeld.

THE ALCHEMIST’S FORMULA

I sour mavens
& invent precision
a cut-glass time lozenge
lies sparking, inviting fingers to turn
your marble gaze is opening doors
creatures spasm like hot rocks
in your oral cavity.

Beckon to Aten
roll a naming up like tobacco leaf
even animals dream, my dreams.
On pointed twists of tele-paper
I prompt you
to find the Nautilus.

Leave the veil for the morning
& suppose the gentle beheads itself
or torture on purpose
or Samoan juggernauts
or pink shocking
or cod-piece, my mouthpiece.

Eat 4x4x4 rock-candy cages
sizzle of you
like die, crest
up against a body
baked in pepper
I encrust you.

Sails slap against your face
I harpoon an ant
I send juniper berries to the sun
collapse like an exhausted dulcet
& brown tubers lightly
like sea-salt sprinkled on a snail.