Gedicht
Sascha Aurora Akhtar
ANATOMY OF A CAR-CRASH
ANATOMIE VAN EEN AUTO-ONGELUK
wat is de sporen van/voren van liggenin de tafel gekerfd
wat is het kleinste iets in je oog
de hele nacht en de volgende ochtend
een brandende voorhof
en je luistert
zo is het genoeg, taxonomie
er zijn startkabels voor de erudieten
en minder geëngageerden van de ruimte
een voortdurend gesnuif
naast de Sikh bij de bushalte gezeten
shibuki wreker
verfrommel mijn muren
vier carnaval in mijn kielzog
de een zijn stomme verbazing is een ander zijn
opzichtige gesp van gloeiende as
peuter ringvinger bid brandstapel van glazen peulen
viel uit zijn zak
en bedekte de straatweg uitgestrekt
zo ver als de geest die openstaat
rijdt weer een pastinaak
een feestrivier van selderijglas
rivierlinten
enscribe het gezang, wees beenderen
als lef puur.
© Vertaling: 2012, Ko Kooman
ANATOMY OF A CAR-CRASH
what is the skeins of/strains of liegrafted on the table
what is the tiniest something in your eye
all night and into the next day
a searing vestibule
and you are listening
hold it right there taxonomy
there are jumper cables for the erudite
and less engaged of space
a perpetual sniffling
sitting next to the Sikh at the bus-stop
shibuki avenger
crumple my walls
hold a carnival in my wake
one mans jaw drop is anothers
flagrant ember clasp
pry ring finger pray pyre of glass peas
fell from his pocket
and covered the highway stretched
as far as the open mind
rides again a parsnip
a junket river of celery glass
river ribbons
enscribe it song, be bones
like grit true.
© 2005, Sascha Aurora Akhtar
From: Sidereality, Vol. 3, No. 2
Publisher: Sidereality, Asheville, SC
From: Sidereality, Vol. 3, No. 2
Publisher: Sidereality, Asheville, SC
Gedichten
Gedichten van Sascha Aurora Akhtar
Close
ANATOMIE VAN EEN AUTO-ONGELUK
wat is de sporen van/voren van liggenin de tafel gekerfd
wat is het kleinste iets in je oog
de hele nacht en de volgende ochtend
een brandende voorhof
en je luistert
zo is het genoeg, taxonomie
er zijn startkabels voor de erudieten
en minder geëngageerden van de ruimte
een voortdurend gesnuif
naast de Sikh bij de bushalte gezeten
shibuki wreker
verfrommel mijn muren
vier carnaval in mijn kielzog
de een zijn stomme verbazing is een ander zijn
opzichtige gesp van gloeiende as
peuter ringvinger bid brandstapel van glazen peulen
viel uit zijn zak
en bedekte de straatweg uitgestrekt
zo ver als de geest die openstaat
rijdt weer een pastinaak
een feestrivier van selderijglas
rivierlinten
enscribe het gezang, wees beenderen
als lef puur.
© 2012, Ko Kooman
From: Sidereality, Vol. 3, No. 2
From: Sidereality, Vol. 3, No. 2
ANATOMY OF A CAR-CRASH
Sponsors
Partners
LantarenVenster – Verhalenhuis Belvédère