Ilya Kaminsky
BEFORE THE WAR, WE MADE A CHILD
VOOR DE OORLOG MAAKTEN WE EEN KIND
Ik kuste een vrouw
wier sproeten
de buren opwinden.
Ze had een moedervlek op haar schouder
waarmee ze pronkte
als met de medaille voor dapperheid.
Haar bevende lippen
betekenden kom mee naar bed.
Haar watervallende haar middenin
een gesprek betekende
kom mee naar bed.
Ik liep door mijn kapperszaak van gedachten.
Ja, ik roofde haar naar bed op de stoel
van mijn harige armen –
maar uiteengeweken lippen
betekenden bijt mijn uiteengeweken lippen.
Liggen onder de koele
lakens. Sonya!
De dingen die we deden.
Publisher: 2022, Voor het eerst gepubliceerd op PoetryInternational.com,
BEFORE THE WAR, WE MADE A CHILD
I kissed a woman
whose freckles
arouse the neighbors.
She had a mole on her shoulder
which she displayed
like the medal for bravery.
Her trembling lips
meant come to bed.
Her hair waterfalling in the middle
of the conversation meant
come to bed.
I walked in my barbershop of thoughts.
Yes, I thieved her off to bed on the chair
of my hairy arms—
but parted lips
meant bite my parted lips.
Lying under the cool
sheets. Sonya!
The things we did.
BEFORE THE WAR, WE MADE A CHILD
I kissed a woman
whose freckles
arouse the neighbors.
She had a mole on her shoulder
which she displayed
like the medal for bravery.
Her trembling lips
meant come to bed.
Her hair waterfalling in the middle
of the conversation meant
come to bed.
I walked in my barbershop of thoughts.
Yes, I thieved her off to bed on the chair
of my hairy arms—
but parted lips
meant bite my parted lips.
Lying under the cool
sheets. Sonya!
The things we did.