WHERE THE POET READS

The finery of leaves in the head of the poet
is more vivid and full than that of the windless
tree sweepingly ablaze in the window
and I can say that our knowledge

cannot match up to burning.
The word-shrub finds no space
where the poet reads and the wind
in this realm where no wind blows

makes the hall highly flammable.
(How the heads nod from fatigue.)
Set fire to the colourful chalices

on the wallpaper that flow in the poet
like unstoppable tears. Can the window be opened now?
We might miss the brief breath of air.

Waar de dichter leest

Waar de dichter leest

De bladertooi in het hoofd van de dichter
is bonter en voller dan die van de windstille
boom die verstrekkend staat te branden
in het raam en ik kan zeggen dat ons weten

niet tegen branden is opgewassen.
De woordenstruik krijgt geen ruimte
waar de dichter leest en de wind
in dit land waar geen wind waait

maakt de zaal licht ontvlambaar.
(Wat knikken de koppen van slaap.)
Zet de kleurige kelken op het behang

Die stromen in de dichter als tranen
Met tuiten in lichterlaaie. Kan het raam nu open?
Straks missen we het zuchtje.