Tale of the land of milk and honey

good evening, Deutschland, turn the fog lights on 
we’re after telling it like it is, being on cue:

those who want in must chomp their way through
a cake that’s not found anywhere in Grimm;

those who want out are gone in two shakes, quicker
than the time it takes to think of a four-syllable word.

just say three times: milkandhoney, milkandhoney.
we’ve lost our way in your shopping malls

can’t tell them apart any more. in Höxter  
a fat girl buys an angel of clay and asks

at the till: what does hope mean? in Steinheim 
Hakan drinks his coffee strong, he dreamed again 

he swam across a honey-cake-Mediterranean
sea only to be beached at last on the streets

the brown-silt sands of the Land of Milk and Honey.
in Jena after a three-year trial a priest receives   

a hefty fine, for driving towards a police car
to avoid colliding with the line of demonstrators.

my homeland is not only the cities and villages…
it’s also the doorman before them. I dreamed 

he looks like Kaya Yanar and asks for the code word:
tell me the land where the donkeys have silver noses.  

say it three times over: you’re not getting in,
you’re not getting in, you’re –

Het sprookje van luilekkerland

goedenavond Duitsland, schakel je mistlampen in
helder zicht is wat we willen en beseffen:

wie naar jou wil moet zich een weg happen door een taart
die niet in de sprookjes van Grimm staat

wie er weer uit wil is sneller buiten voor de deur
dan hij een woord met vier lettergrepen kan bedenken

zeg gewoon drie keer: Luilekkerland, Luilekkerland
we zijn verdwaald in je winkelcentra

die er allemaal eender uitzien. in Höxter
koopt een mollig meisje een engel van klei

en vraagt bij de kassa: wat betekent hoop? in Steinheim
drinkt Hakan sterke koffie, hij droomde weer

van de middellandse honingkoekenzee die hij over zwom
om eindelijk op de bruin dichtgeslibde

straten van luilekkerland te stranden. in Jena
krijgt een dominee na een proces van drie jaar

een geldboete omdat hij op een politieauto afreed
om geen demonstranten omver te rijden.

mijn vaderland, dat zijn niet alleen de steden en
dorpen, het is ook de uitsmijter ervoor. ik droomde

dat hij er als Kaya Yanar uitziet en naar het codewoord vraagt:
zeg me het land waar ezels zilveren neuzen dragen

zeg het drie keer achtereen: je komt er niet in
je komt er niet in, je komt –

Das märchen vom schlauraffenland

guten Abend, Deutschland, schalt die Nebelleuchten ein
wir bemühen uns um Klarsicht und erkennen:

wer zu dir will, muss durch einen Kuchen sich fressen
der nicht in den Hausmärchen steht

wer wieder hinaus will, ist schneller draußen
vor der Tür, als ihm ein Wort mit vier Silben einfällt

sag einfach dreimal: Schlauraffenland, Schlauraffenland
wir haben uns in deinen Einkaufszentren verlaufen

sie gleichen einander aufs Haar. in Höxter
kauft ein dickes Mädchen einen Engel aus Ton

und fragt an der Kasse: was heißt Hoffnung? in Steinheim
trinkt Hakan starken Kaffee, ihm träumte wieder

vom Honigkuchenmittelmeer, das er durchschwamm
um endlich auf den braun verschlammten

Straßen Schlauraffenlands zu stranden. in Jena
erhält ein Pfarrer nach drei Jahren Prozess

eine Geldstrafe, weil er auf einen Polizeiwagen zuhielt
um keinen Demonstranten zu überfahren.

meine Heimat, das sind nicht nur die Städte und
Dörfer, das ist auch der Türsteher davor. mir träumte

er sieht aus wie Kaya Yanar und fragt nach dem Codewort:
sag mir das Land, wo Esel silberne Nasen tragen

sags dreimal hintereinander: du kommst hier net rein
du kommst hier net rein, du kommst –