Enough life to decide one time more,

Enough life to decide one time more, the bathroom cord, on the edge of the container, now the dog in its initial state

then, the animals say “yes” in concert to the children. What the cabinets know of our toys, when they have once again joined the colony

follows the plan where one watches her, many times the same hand touches the fold

and yet, space doesn't glimpse from the other side how the doll stands and the child grows

between here and the empty chair, returns to it sufficiently to give way one more time

Genoeg leven om een keer anders te beslissen

Genoeg leven om een keer anders te beslissen, het snoer van de badkamer, op de rand van de bak, houdt de hond in zijn aanvangstoestand

daarna zeggen de dieren “ja” tegen de kinderen in konvooi. Wat onze kasten van ons speelgoed weten, wanneer het in de kolonie is beland

volgt het vlak waar je kijkt, meermalen is dezelfde hand zichtbaar bij de vouw

toch ontwaart de ruimte niet hoe aan de andere kant de pop opzit en het kind aangroeit

tussen hier en de tamelijk lege stoel, schiet hem genoeg te binnen om een keer anders te zwichten

Assez de vie pour décider d’une fois autre, le cordon de la salle de bain, au bord du récipient, maintient le chien dans son état initial

ensuite, les animaux disent « oui » aux enfants de conserve. Ce que les armoires connaissent de nos jouets, quand ils ont rejoint la colonie

suit le plan où l’on regarde, il y a plusieurs fois la même main à la pliure

pourtant, l’espace n’aperçoit pas de l’autre côté comme la poupée se tient et l’enfant croît

entre ici et la chaise assez vide, suffisamment lui revient pour céder une fois autre