Poetry International Poetry International
Gedicht

Marie de Quatrebarbes

Seeing her this late afternoon

Seeing her this late afternoon, the whole thing, seeing her, she stopped in front of the inscription that presented her as perfect, excellent, memorial

outside, the smoke of a mushroom ad-libs smoke rising from a shelf

I can't tell if she was being concise, or escaping an extreme plan of clarity

seeing her escape, the movement was. At the same time it’s night out. Tears hang balanced above a vertical sheet. Lashes flutter at the smoke, seeking a more external conflict

constant is an incalculable number of times

I’m not saying they notice the disappearance, I’m saying they’re not sure if they see it

Toen ze haar die late namiddag zag

Toen ze haar die late namiddag zag, de totaliteit, haar zag, bleef ze voor het opschrift staan waarin zij als super, voortreffelijk, gedenktekenwaardig werd omschreven

buiten improviseert de rook van een paddenstoel de rook die uit een wandrek opstijgt

ik kan niet zeggen of de rook kort duurde, dan wel ontsnapte uit een extreem helder vlak

toen ze haar succesvolle ontsnapping zag, was er beweging. Tegelijk is het donker. Snikken staan in evenwicht boven het verticale laken. Wimpers knipperen de rook op zoek naar een uitwendiger conflict

constant is een ontelbaar aantal keren

ik zeg niet dat ze het verdwijnen constateren, ik zeg dat ze er niet zeker van zijn of ze haar zien

À la voir en cette fin d’après-midi, la totalité, la voir, elle s’est arrêtée devant l’inscription qui la donnait pour super, excellente, mémoriale

dehors, la fumée d’un champignon improvise la fumée qui monte d’une étagère

je ne peux dire si elle fut brève, ou bien s’échappant d’un plan extrême de netteté

à la voir échappée, le mouvement fut. À la fois c’est la nuit. Les pleurs se tiennent en équilibre au-dessus du drap vertical. Les cils battent la fumée à la recherche d’un conflit plus extérieur

constante est un nombre incalculable de fois

je ne dis pas qu’ils constatent la disparition, je dis qu’ils ne sont pas sûrs s’ils la voient
Close

Toen ze haar die late namiddag zag

Toen ze haar die late namiddag zag, de totaliteit, haar zag, bleef ze voor het opschrift staan waarin zij als super, voortreffelijk, gedenktekenwaardig werd omschreven

buiten improviseert de rook van een paddenstoel de rook die uit een wandrek opstijgt

ik kan niet zeggen of de rook kort duurde, dan wel ontsnapte uit een extreem helder vlak

toen ze haar succesvolle ontsnapping zag, was er beweging. Tegelijk is het donker. Snikken staan in evenwicht boven het verticale laken. Wimpers knipperen de rook op zoek naar een uitwendiger conflict

constant is een ontelbaar aantal keren

ik zeg niet dat ze het verdwijnen constateren, ik zeg dat ze er niet zeker van zijn of ze haar zien

Seeing her this late afternoon

Seeing her this late afternoon, the whole thing, seeing her, she stopped in front of the inscription that presented her as perfect, excellent, memorial

outside, the smoke of a mushroom ad-libs smoke rising from a shelf

I can't tell if she was being concise, or escaping an extreme plan of clarity

seeing her escape, the movement was. At the same time it’s night out. Tears hang balanced above a vertical sheet. Lashes flutter at the smoke, seeking a more external conflict

constant is an incalculable number of times

I’m not saying they notice the disappearance, I’m saying they’re not sure if they see it
Sponsors
Gemeente Rotterdam
Nederlands Letterenfonds
Stichting Van Beuningen Peterich-fonds
Prins Bernhard cultuurfonds
Lira fonds
Versopolis
J.E. Jurriaanse
Gefinancierd door de Europese Unie
Elise Mathilde Fonds
Stichting Verzameling van Wijngaarden-Boot
Veerhuis
VDM
Partners
LantarenVenster – Verhalenhuis Belvédère