it is the day of the arab league
and recently they found
between 17 and 20 tons of clay tablets that is the foundation of a city:
many letters from king to king. along the roads families rest
among pistachio trees, blossoming almonds, cypresses.
there is much joy despite the dark roaring men who congregate
and actually would rather perform the hadj or wage jihad in themselves.
 
let them endlessly seduce snails into pooping blue (the colour
of mary) and let them provide accommodation by piling house upon house.
by the tent saints with very big hands stood ready. the sail grew
and grew. kings begged each other for mercy. they could feel it coming:
the grinding of coffee could be heard for miles. in the tent new
in-laws have moved in. the city turned out to be crumbling clay.
once in the car mary tucked her son in warm in his white blankets.
he dreamt in standard arabic. the earth went brown and high in the mountains
we saw the sea and were alarmed at its departure: cleopatra led the way
 
through ruins palace and she for a second a stylite. we are loved by each other
in a throng shrouded in black washing around us. they are empty faces at times
surly at times worried remaining hidden from themselves in veils, headscarves
burkas. we know better for under those jet-black clothes desires wag
in their lingerie and titillate to shed and touch
then there remains silence around spirits of dead ones
who rest in high towers through which the cold desert wind sighs
and whispers: hafez bashar maher

het is de dag van de arabische liga
en onlangs vond men
17 tot 20 ton kleitabletten dat wil zeggen de fundering van een stad:
vele brieven van koning tot koning. langs de wegen verpozen families
tussen zilveren pistachebomen bloeiende amandels cipressen.
er is veel vreugde ondanks donkere brullende mannen die samenscholen
en eigenlijk liever de hadj of jihad in henzelf wilden bedrijven.
 
laat hen eindeloos slakjes verleiden tot blauw poepen (de kleur
van maria) en laat hen huisje op huisje stapelend voor bewoning zorgen.
bij de tent stonden heiligen met zeer grote handen klaar. het zeil groeide
en groeide. koningen smeekten elkaar om genade. die konden het voorvoelen:
het malen van koffie was mijlenver nog te horen. in de tent is nieuwe
schoonfamilie komen wonen. de stad bleek verkruimelend leem.
eenmaal op de wagen stopte maria haar zoon warm in zijn witte dekens toe.
hij droomde in standaard arabisch. de aarde werd bruin en hoog in de bergen
zagen we de zee en schrokken van haar heengaan: cleopatra ging ons voor
 
op weg door ruïnes paleis en zij even paalheilige. geliefd zijn wij voor elkaar
in een menigte die in zwart gehuld ons omspoelt. het zijn lege gezichten soms
nors soms bezorgd die voor zichzelf verborgen blijven in sluiers hoofddoeken
boerka’s. wij weten wel beter want onder die gitzwarte kleren kwispelen
lusten in hun lingerie en kietelen tot uitdoen en aanraken
dan rest stilte rond geesten van doden
die in hoge torens rusten waar de koude woestijnwind doorheen zucht
en fluistert: hafez bashar maher