at a quarter to three local time
our young pilot swears while
over the peak with seven
giants that he’s on automatic.
just this morning I thought that
the dog among the cessnas was
pregnant and would have her pups – doubtless
seven in number – sometime in the middle of
the night in a corner of the
hangar.
now we are leaving the giants behind
at 1500 feet we hold
her puppies (we are brothers)
gently up in our minds
while the seven giants
have become ladies with high hairdos
who dominate the landscape: that’s
how they are the women of the
southern plains.

om kwart voor drie lokale tijd
bezweert onze jonge piloot ter
hoogte van de berg met zeven
reuzen dat hij automatisch is.
vanmorgen nog dacht ik dat
de hond tussen de cessnas drachtig
was en haar jongen – ongetwijfeld
zeven in getal – ergens diep in
de nacht in een hoek van de hangar
zou werpen.
nu we op 1500 voet de reuzen
achter ons laten houden we
haar puppy’s (wij zijn broers)
in gedachten zacht omhoog
terwijl de zeven reuzen
hooggekapte tantes zijn geworden
die het landschap domineren: zo
zijn zij de vrouwen van de
zuidelijke vlakten.