Gedicht

Maryam Hooleh

Audio Side by side

English

Originele taal

PUT A PIECE OF SUGAR IN MY MOUTH

As the hair of a continent tickles the nostril of a crow

philosophy sneezes

radiators get ready for the Marathon

to get closer to the fossils of neurological shifts

in the foggy arctics of the volumes of the Highway Code
and the imagination of colourful planets in the painting of infantile roads . . .
Now I am getting closer to Earth
A mummy from an expensive museum
is appointed as the UN Secretary General
America wins the Indian presidential elections
And Bill Clinton Iran’s beauty queen of the year!
Women spit in the paddy fields

so they won't be got at for their body odour

I experience joy in the manner of clouds and contented creatures
Joy takes me away

to the march of trees along the gutter

the ferrous conversion of oxygen
in the peering of progressive poets

and ozone’s chemical reactions

to the encroaching movement of the sociality of cockroaches

The sky which is the utmost disinfection of brown

from behind the delight before my eyes . . .

And the cotton-wool of my brains
that under the magnifying glass in sunshine

catches fire!

Put a piece of sugar in my mouth
and in gypsy clothes kidnap me to a tent
lead me to a corner

where you can divvy up the weight of your poppycock with me

And under your teeth I would give birth to a child

so at some point the canvas roof would collapse on him

a point hewn with my last delight when I spit at the sun

so it won’t grab my son

The day when fire gallops forth in its name

and the earth is no longer a place for galloping

قندي به دهانم بگذار

موي قاره      به دماغ کلاغ که مي رود
                            فلسفه عطسه مي زند
                           رادياتورها براي ماراتون آماده مي شوند
                           تا به فسيل حرکت هاي مغزي    نزديکتر شوند
در قطب مه گرفته ي کتاب هاي راهنمايي و رانندگي
و تجسم سيارات رنگي     در نقاشي جاده هاي خردسال ...

حالا به زمين نزديک تر مي شوم
يک موميايي از موزه اي گرانقيمت     رييس سازمان ملل مي شود
آمريکا     در انتخابات رياست جمهوري هند مي برد
و بيل کلينتون     زن سال ايران !
زنان در کشتزارها     تف مي اندازند
                       تا پاچه شان را نگيرند     زماني به خاطر بوي تن شان
من به شيوه ي ابرها و موجودات خرسند     لذت مي برم
لذت       مرا مي برد
                          تا رژه ي درختان    کنار فاضلاب ها
                         آهن شدن اکسيژن     در نگاه شاعران پيشرفته
                        و ترکيب هاي شيميايي اوزون
                         که به جريان سوسياليته ي سوسک ها مي انجامد
آسمان    که نهايي ترين سم پاشي قهوه اي ست
                      از پشت نزديکترين لذتي که روبروي چشمم گرفته ام ...
و پنبه ي مغزم     که زير تابش آفتاب بر ذره بين
                                                        آتش مي گيرد !

قندي به دهانم بگذار
و با لباس کولي ها      مرا به چادري بدزد
به گوشه اي راهنمايي ام کن
                            که وزن ياوه هايت را    با من تقسيم کني
و من زير دندان هايت      کودکي به دنيا مي آورم
                                که زماني سقف چلوار    بر سرش خراب خواهد شد
زماني که از پشت آخرين لذتم     به خورشيد تف مي اندازم
                                        تا پاچه ي فرزندم را نگيرد
                                  روزي که آتش      به فرمان « او» پيش مي تازد
                                       و زمين        جاي خوبي براي تاختن نيست !