Gedicht
Hédi Kaddour
QUAI DES ORFÈVRES
The little man would sometimes shutHis bookshop, long enough to copy out
An unpublished one we’d read out loud. “Surprising,
This poem, weiss sind die Tulpen, that comes
From Rilke, I’m sure of it, schwartz sind
Die Straucher, but he’s put white tulips
Instead of black shrubs: Paul
Celan didn’t like trees. You
Never knew him, and you like these poems?
Watch out for bigotry! Here, it’s
A mass grave for books, and the people
In the window are almost all dead
Friends: literature, all it is ever
Is a way to pass, get by.”
© Translation: 2010, Marilyn Hacker
From: Treason
Publisher: Yale University Press, New Haven, CT, 2010
From: Treason
Publisher: Yale University Press, New Haven, CT, 2010
QUAI DES ORFÈVRES
De kleine boekhandelaar sloot somsZijn winkel en noteerde een ongepubliceerde
Tekst die wij voordroegen. ‘Opmerkelijk,
Dit gedicht, weiss sind die Tulpen, dat komt
Van Rilke, ik weet het zeker, schwartz sind
Die Sträucher, maar in plaats van zwarte struiken
Heeft hij witte tulpen gezet: Paul
Celan hield niet van bomen. Jullie
Hebben hem niet gekend, en je vindt dit mooi?
Pas op voor kwezelarij! Het is hier
een boekengraf, en in de etalage
liggen haast alleen maar vrienden,
Allemaal dood: literatuur is nooit
Meer dan een manier om heen te gaan.’
© Vertaling: 2012, Martin de Haan
QUAI DES ORFÈVRES
Le petit homme fermait parfoisSa librairie, le temps de recopier
Un inédit qu’on récitait. « Étonnant,
Ce poème, weiss sind die Tulpen, ça vient
De Rilke, j’en suis sûr, schwartz sind
Die Straücher, mais il a mis tulipes blanches
Au lieu d’arbustes noirs : Paul
Celan n’aimait pas les arbres. Vous
Ne l’avez pas connu, et vous aimez ?
Attention à la bigoterie ! Ici, c’est
La fosse aux livres, et les gens
En vitrine sont presque tous des amis
Morts : la littérature, ça n’est
Jamais qu’une façon de passer. »
© 2010, Hédi Kaddour
From: Passage au Luxembourg
Publisher: Gallimard, Paris
From: Passage au Luxembourg
Publisher: Gallimard, Paris
Gedichten
Gedichten van Hédi Kaddour
Close
QUAI DES ORFÈVRES
De kleine boekhandelaar sloot somsZijn winkel en noteerde een ongepubliceerde
Tekst die wij voordroegen. ‘Opmerkelijk,
Dit gedicht, weiss sind die Tulpen, dat komt
Van Rilke, ik weet het zeker, schwartz sind
Die Sträucher, maar in plaats van zwarte struiken
Heeft hij witte tulpen gezet: Paul
Celan hield niet van bomen. Jullie
Hebben hem niet gekend, en je vindt dit mooi?
Pas op voor kwezelarij! Het is hier
een boekengraf, en in de etalage
liggen haast alleen maar vrienden,
Allemaal dood: literatuur is nooit
Meer dan een manier om heen te gaan.’
© 2012, Martin de Haan
From: Passage au Luxembourg
From: Passage au Luxembourg
QUAI DES ORFÈVRES
The little man would sometimes shutHis bookshop, long enough to copy out
An unpublished one we’d read out loud. “Surprising,
This poem, weiss sind die Tulpen, that comes
From Rilke, I’m sure of it, schwartz sind
Die Straucher, but he’s put white tulips
Instead of black shrubs: Paul
Celan didn’t like trees. You
Never knew him, and you like these poems?
Watch out for bigotry! Here, it’s
A mass grave for books, and the people
In the window are almost all dead
Friends: literature, all it is ever
Is a way to pass, get by.”
© 2010, Marilyn Hacker
From: Treason
Publisher: 2010, Yale University Press, New Haven, CT
From: Treason
Publisher: 2010, Yale University Press, New Haven, CT
Sponsors
Partners
LantarenVenster – Verhalenhuis Belvédère