Poem
Yang Lian
ST. ANDREWS
1holy relics splattering snow-white on every rock
death’s house number at the street’s end commotion
so uncontaminated it can only be seen
downward-slanting dripping steps of stone
go on dripping in a downward direction
bared by degrees the ebb-tide of the heart’s ruin
I thread my way through gravestones shades
crowd in crawling over a blurred inscription
of the smallest James
stroke by stroke stone paints the bitterness of flesh
rotten beneath green grass the scene’s decoration
is an exquisite imagining of the eye as a gash
sliding seagulls study a coffinish
wide open linguistics of motion
the god we choked leaves a jet-black door of stone
and that faraway indigo slash
is pure and perfectly simple gradation
notched inside the gaze the other side of emptiness is the ocean
© Translation: 2013, Brian Holton
ST. ANDREWS
1relieken spatten sneeuwwit uiteen op alle kliffen
het deurplaatje van de dood aan het einde van de straat dondert
zo puur dat het alleen kan worden gezien
een trap van natte stenen treden schuin naar beneden
blijft nat schuin naar beneden
ruïnes in het eb van het hart worden geleidelijk blootgegeven
ik loop tussen de grafstenen door schaduwen
vallen over elkaar kruipend over een onduidelijk schrift
van een allerkleinste James
streep voor streep tekenen de stenen de bitterheid van vlees
rottend onder het gras het thema van het landschap
is een verfijnde voorstelling van het oog als een wond
glijdende meeuwen onderzoeken een sarcofaagachtige
wijdopen golvende taalkunde
de god die wij hebben gesmoord laat een gitzwarte stenen poort na
en in de verte een donkerblauwe lijn
een eenvoudige onvergelijkbare verdeling afgebakend
in de starende blik voorbij die leegte is de zee
© Vertaling: 2013, Silvia Marijnissen
圣安德鲁斯
一圣骨 在每块礁石上雪白地溅开
死亡的门牌在街的尽头 轰鸣
纯粹得只能被看见
一道倾斜向下的 湿漉漉的石阶
继续湿漉漉 倾斜向下
内心的退潮中废墟渐渐裸露
我穿行在墓碑间 影子
重叠 爬过某个字迹模糊的
最小的詹姆斯
石头一笔笔画出肉的苦味
腐烂在青草下 风景的主题
是精致构思眼睛这处伤口
滑行的鸥鸟研习像口石棺
敞开的 动荡的语言学
我们呛死的神 遗下黑黝黝的石门
和远处一条暗蓝色的线
单纯无比的刻度 划定在
凝视里 空那边才是大海
© 2013, Yang Lian
Poems
Poems of Yang Lian
Close
ST. ANDREWS
1holy relics splattering snow-white on every rock
death’s house number at the street’s end commotion
so uncontaminated it can only be seen
downward-slanting dripping steps of stone
go on dripping in a downward direction
bared by degrees the ebb-tide of the heart’s ruin
I thread my way through gravestones shades
crowd in crawling over a blurred inscription
of the smallest James
stroke by stroke stone paints the bitterness of flesh
rotten beneath green grass the scene’s decoration
is an exquisite imagining of the eye as a gash
sliding seagulls study a coffinish
wide open linguistics of motion
the god we choked leaves a jet-black door of stone
and that faraway indigo slash
is pure and perfectly simple gradation
notched inside the gaze the other side of emptiness is the ocean
© 2013, Brian Holton
ST. ANDREWS
1holy relics splattering snow-white on every rock
death’s house number at the street’s end commotion
so uncontaminated it can only be seen
downward-slanting dripping steps of stone
go on dripping in a downward direction
bared by degrees the ebb-tide of the heart’s ruin
I thread my way through gravestones shades
crowd in crawling over a blurred inscription
of the smallest James
stroke by stroke stone paints the bitterness of flesh
rotten beneath green grass the scene’s decoration
is an exquisite imagining of the eye as a gash
sliding seagulls study a coffinish
wide open linguistics of motion
the god we choked leaves a jet-black door of stone
and that faraway indigo slash
is pure and perfectly simple gradation
notched inside the gaze the other side of emptiness is the ocean
© 2013, Brian Holton
Sponsors
Partners
LantarenVenster – Verhalenhuis Belvédère