Poetry International Poetry International
Poem

Yang Lian

BUTTERFLY—NABOKOV

These smallest            most iridescent Lolitas
Held a needling scream inside their mouths 
The air a microscope looking over      the deep hidden glimmering tiger’s teeth
 
You’re getting fatter                accent still slow as snowflower
Holding high      the weird collecting net, the streetlamp
To make the tryst       in a specimen volume
 
A microscopic passion is always pouncing on sketches of wings    
Always twisted & broken      left behind in an emptied room
Next to every poet is a Tamara, dancing       flying
 
Like powder brushed off a daydream Uncle
A butterfly is sometimes more difficult to understand than a catastrophe
Your        blissful shouting & high style is not so innocent
 
Turn the page              the bullet heading straight for the father is locked in the air
And hatching     to become the colorful textbook       the same snow still falling
The dead in orbiting flutter      around the pistil of youth
 
And the eyes in the photos staring on the longest moment
It’s sure not enough to fly to the age of sky
You must learn to be the pages of a book       to molt the human skin
 
Then to recognize the exquisite cosmic explosion from a single egg
The past, a daisy that hugs you tightly
Tamara            always carries trees     lightly darker      tremulously beating wings
 
The transmutation you cherish           elegantly laid down in layers
Holding up the world in its mouth     nailed on high by a needle
A tiger roars                indifferent to deaf-mute memory 

VLINDER – NABOKOV

deze kleinste      betoverendste Lolita’s
hebben een naaldachtige schreeuw in hun mond
lucht microscoop      staart van ver naar diep verborgen glinsterende tijgertanden
 
               je wordt dikker      je accent nog steeds langzaam als sneeuwvlokken
               je houdt de straatlamp dat vreemde vangnet omhoog
               gaat naar een afspraakje met een voorbeeldboek
 
een microscopische passie stort zich op schetsen van vleugels
altijd gebogen en gebroken    achtergelaten in een leegverhuisde kamer
naast iedere dichter een luchtig fladderende Tamara
 
               als door dagdroomoom afgeveegd poeder
               een vlinder is soms nog moeilijker te begrijpen dan rampspoed
               jouw      vreugdekreet en stijl zijn niet onschuldig
 
omslaan      de in de lucht opgesloten kogel die de vader doodde
wordt uitgebroed tot een kleurrijk leerboek      de sneeuw blijft vallen
de doden draaien rond de stamper van de jeugd
 
               en de ogen op de foto staren naar het langste moment
               vliegen naar het einde van de hemel is niet genoeg
               je moet boekpagina’s leren zijn      de menselijke huid afleggen
 
pas dan herken je de verfijnde oerknal van een ei
het verleden is een madeliefje dat jou stevig omhelst
Tamara      draagt altijd struiken      een tikje donker      zacht de vleugels slaand
 
               de metamorfose die je koestert is elegant overlappend
               houdt de wereld op met zijn mond      hoog vastgemaakt met een naald
               een tijger brult      onverschillig voor de doofstomheid van de herinnering

蝴蝶——纳博科夫

这些最小  最绚丽的洛丽塔
嘴里含着针一样的叫声
大气显微镜  远眺深藏起闪光的虎牙
 
        你胖了  口音还慢得像雪花
        擎着路灯那张古怪的采集网
        赴一个标本册的幽会
 
显微的激情扑向总被搓碎的
翅膀的草图  留在搬空的房间里
每个诗人身边翩翩流浪的塔玛拉*
 
        像白日梦舅舅掸下的粉末
        一只蝴蝶有时比劫难更难懂
        你  幸福的大叫和风格不是无辜的
 
翻动  锁在空中的射杀父亲的子弹
孵化成彩色课本  一场雪仍在下
死者们绕着青春的蕊
 
        而照片上的眼睛盯视最长的一刹那
        飞到天尽头一定不够
        得学书页  蜕掉一张人皮
 
才认出一枚卵精致的大爆炸
往昔是朵搂紧你的雏菊
塔玛拉  总带着树丛  微黑  轻弹双翼
 
        你珍爱的变形优雅叠加
        叼起世界  用一根针钉住的高
        虎啸  全不理睬记忆的聋哑
Close

BUTTERFLY—NABOKOV

These smallest            most iridescent Lolitas
Held a needling scream inside their mouths 
The air a microscope looking over      the deep hidden glimmering tiger’s teeth
 
You’re getting fatter                accent still slow as snowflower
Holding high      the weird collecting net, the streetlamp
To make the tryst       in a specimen volume
 
A microscopic passion is always pouncing on sketches of wings    
Always twisted & broken      left behind in an emptied room
Next to every poet is a Tamara, dancing       flying
 
Like powder brushed off a daydream Uncle
A butterfly is sometimes more difficult to understand than a catastrophe
Your        blissful shouting & high style is not so innocent
 
Turn the page              the bullet heading straight for the father is locked in the air
And hatching     to become the colorful textbook       the same snow still falling
The dead in orbiting flutter      around the pistil of youth
 
And the eyes in the photos staring on the longest moment
It’s sure not enough to fly to the age of sky
You must learn to be the pages of a book       to molt the human skin
 
Then to recognize the exquisite cosmic explosion from a single egg
The past, a daisy that hugs you tightly
Tamara            always carries trees     lightly darker      tremulously beating wings
 
The transmutation you cherish           elegantly laid down in layers
Holding up the world in its mouth     nailed on high by a needle
A tiger roars                indifferent to deaf-mute memory 

BUTTERFLY—NABOKOV

These smallest            most iridescent Lolitas
Held a needling scream inside their mouths 
The air a microscope looking over      the deep hidden glimmering tiger’s teeth
 
You’re getting fatter                accent still slow as snowflower
Holding high      the weird collecting net, the streetlamp
To make the tryst       in a specimen volume
 
A microscopic passion is always pouncing on sketches of wings    
Always twisted & broken      left behind in an emptied room
Next to every poet is a Tamara, dancing       flying
 
Like powder brushed off a daydream Uncle
A butterfly is sometimes more difficult to understand than a catastrophe
Your        blissful shouting & high style is not so innocent
 
Turn the page              the bullet heading straight for the father is locked in the air
And hatching     to become the colorful textbook       the same snow still falling
The dead in orbiting flutter      around the pistil of youth
 
And the eyes in the photos staring on the longest moment
It’s sure not enough to fly to the age of sky
You must learn to be the pages of a book       to molt the human skin
 
Then to recognize the exquisite cosmic explosion from a single egg
The past, a daisy that hugs you tightly
Tamara            always carries trees     lightly darker      tremulously beating wings
 
The transmutation you cherish           elegantly laid down in layers
Holding up the world in its mouth     nailed on high by a needle
A tiger roars                indifferent to deaf-mute memory 
Sponsors
Gemeente Rotterdam
Nederlands Letterenfonds
Stichting Van Beuningen Peterich-fonds
Prins Bernhard cultuurfonds
Lira fonds
Versopolis
J.E. Jurriaanse
Gefinancierd door de Europese Unie
Elise Mathilde Fonds
Stichting Verzameling van Wijngaarden-Boot
Veerhuis
VDM
Partners
LantarenVenster – Verhalenhuis Belvédère