in zijn terugblik schreef de jongeman hoofdstuk na hoofdstuk zonder interpunctie te gebruiken zijn beelden bloedden van het ene naar het andere zijn woorden waren nomadische monniken die over de bladzij doolden toen hij de verhalen van zijn jonge leven had uitgeput besloot de man dat hij een einde had bereikt nonchalant schreef hij nog één laatste regel hij eindigde met een punt toen hij de volgende morgen wakker werd trof hij de witte bladzijden onbedrukt aan

in his memoir the young man wrote chapter after chapter without the use of punctuation his images bled from one to the other his words were nomadic monks roaming the page having exhausted the stories of his young life the man decide he had arrived at an ending he wrote one last line nonchalantly he ended on a period when he woke the next morning he found the white pages void of print