John Kinsella

Voor Kinsella is taal de natuurlijke omgeving. Het proces van een in de taal gevatte verplaatsing en ondervraging karakteriseert veel van zijn werk. Zodra hij de landelijkheid van de Wheatbelt of Western Australia, zijn imaginaire thuisland, oproept, beweegt Kinsella zich door verschillende verschijningsvormen van dat landschap, niet om redenen van divertissement en variatie op zich, maar om noties van oppervlakte en uitgestrektheid te bevragen. Voor Kinsella is poëzie altijd politiek. Niet eenvoudigweg als een vorm van propaganda. Zijn poëzie wordt een plaats van taalkundige en sociale revolutie. De poëzie van Kinsella is niet los te zien van zijn politieke visie, die sterk bepaald is door het feit dat hij zichzelf karakteriseert als een pacifistische-anarchistische-veganist. Evenzo kan veel van Kinsella's werk niet los gezien worden van de poëtica van L = A = N = G = U = A = G = E poëzie.

Voor dichters in de traditie van L = A = N = G = U = A = G = E is alle taal politiek, en het is de taak van de dichter om niet terug te vallen op de retoriek en zelfvoldaanheid van de lyrische poëzie die zich manifesteert als een bevestiging van de egocentrische logica of het logocentrisch ego. In zijn essay 'Anthologising the Nation' schrijft hij: 'Het openen van lijnen van communicatie tussen verschillende poëtische vormen die uit een door een  gedeelde taal, geografie, maatschappelijke, culturele en politieke kaders bepaalde ruimtelijke omgeving voortkomen, kan nuttig zijn om te laten zien hoe een plaats als subtekst werkt. Tegelijkertijd werkt het ook beperkend en leidt gemakkelijk tot een nationalistisch getinte discussie, een bevestiging van een collectieve identiteit die de ander buiten dat kader plaatst. Over nationalisme en identiteit schreef hij in een essay in de Kenyon Review: 
‘Ik ben diep anti-nationalistisch ... De West-Australische wheatbelt is wie ik ben, ook hindert mij het feit dat ik op gestolen land leef en het feit van mijn en andermans schuld in het niet recht kunnen doen aan de claims van de Aboriginal Australiërs op hun land; dit is een identiteit die ik overal ter wereld met me meeneem. Mijn loyaliteit is lokaal, internationaal, regionaal, mijn loyaliteit geldt degenen die geen eerlijke kans krijgen zich uit te spreken. Mijn loyaliteit is in de gemeenschap, en mijn loyaliteit is de taal zelf, die ik als de sleutel tot vrijheid zie. Wanneer er uitsluiting bestaat op basis van geloof, etnische afkomst, materiele "waarde", geslacht, seksuele identiteit of enige andere vervalsing die om machtswege onderscheid wil maken, dan moeten taal en literatuur zich verheffen om uit te dagen en dit alles ongedaan te maken.’ Lees meer:

Uitgebreide biografie & bibliografie (Engels)