Mookie Katigbak-Lacuesta

Poëzie als veelzeggendste omweg naar het doel: hieraan lijkt Mookie Katigbak-Lacuesta te refereren in het gedicht ‘Cellofaan’ wanneer het gaat over ‘de kunst van het missen’. Onze innerlijke wereld laat zich niet vangen in een grootse of symbolische daad, maar in het schijnbaar onbelangrijkste – want meest alledaagse – gebaar of detail. Voor de dichter geldt dan ook: ‘mik op de knoop, niet het hart’, en dit doet Katigbak-Lacuesta met technisch vernuft en fijnzinnigheid. Ze blinkt uit in het haarscherp in beeld brengen van een complexe beleving via details, zoals in ‘Cellofaan’ of ‘Zeven soorten verhalen’. Want hierin schuilt de beleving van liefde, eenzaamheid, verdriet, en die laat zich niet delen of doorgronden, alleen uitbeelden.

Ook de literaire canon, die vaak een rol speelt in haar werk, nadert Katigbak-Lacuesta het liefst via de omweg van details: een handvol linzen, een olijfboom en een weefgetouw die de wereld van respectievelijk Assepoester en Penelope begrenzen in ‘Zeven soorten verhalen’; de geur van een guave waarin de heimwee schuilt van de Filipijns-Amerikaanse auteur Carlos Bulosan. ‘Zeven soorten verhalen’ is een zoektocht naar de geest van de geliefde, maar de verbeelding van de hedendaagse spreker strandt uiteindelijk precies waar de werelden van de sprookjesprinses en de koningin van Ithaka noodgedwongen ook ophouden, voorbij de dagelijkse dingen waardoor ze de meeste tijd zijn ingekapseld: ‘De odyssee is niet zijn terugreis, / het is tot waar haar wereld zonder hem reikt’.

De sprekers die in de gedichten van Katigbak-Lacuesta aan het woord zijn hebben op hun zoektocht naar betekenis en antwoorden – in verhalen, beelden, herinnering – soms iets verlorens en kwetsbaars, alsof alleen een ander de zekerheid van een overtuiging kan bieden die ze zelf missen. Als die zekerheid uiteindelijk uitblijft, of de ander onkenbaar blijkt, is dat niet zozeer een kwestie van falen, maar het verwerpen van valse geruststelling. Net als in werkelijkheid worden de aangeroerde raadsels eerder uitgediept dan opgelost. The Proxy Eros, Anvil Publishing House, Mandaluyong, 2008
Burning Houses, UST Publishing House, Manila, 2013
Be Ye Steadfast, Vagabond Press, Sydney/Tokio, 2016