Tua Forsström

Het decor in de gedichten van Tua Forsström is de streek waar ze thuis ze, haar geliefde Nyland met zijn scherenkust, bossen en stranden aan de Finse golf. Ze is er geboren en woont er nog steeds, zij het dat ze ook een appartement in de hoofdstad verblijft. In Helsinki heeft ze ook gestudeerd, literatuurwetenschap, aan de Zweedse afdeling van de universiteit. Een poosje werkte ze voor de uitgeverij Söderström, maar nu leeft zij al geruime tijd van haar pen.

De gedichten van Tua Forsström zijn vlot leesbaar, eenvoudig van zegging en weemoedig van toon. Ze hebben een intellectuele inslag, met citaten uit en verwijzingen naar klassieke literatuur, filosofie, cultuurhistorische studies, beeldende kunsten. De dramatische elementen worden gerelativeerd met onderkoelde humor en dierenmetaforiek. Het belangrijkste motiefcomplex is liefde, uitgewerkt in een net van tegenstellingen: korte intense momenten van geluk en onherstelbare breuken, verdriet en woede, waanzin en eenzaamheid, taboes en overlevingsstrategieën. Het dichter-ik is een gevoelige vrouw die vecht om in crisissituaties haar waardigheid te bewaren. De individuele problemen worden ingeschreven in een wijdere context van vervreemding en existentiële eenzaamheid en verwijzen naar de malaise in de westerse wereld.

De bundel Efter att ha tillbringat en natt bland hästar (1997)/ Na een nacht tussen de paarden (2000) kreeg de belangrijkste Scandinavische literaire prijs en werd vertaald in het Deens, het Engels en het Nederlands. De gedichten vormen een doorlopende dialoog met de Russische regisseur Andrei Tarkovski. Het dichter-ik spiegelt haar eenzaamheid en verdriet aan diens films over getourmenteerde kunstenaars en relativeert op die manier haar eigen problemen.
Tua Forsström was te gast op het 40e Poetry International Festival in 2009. Deze tekst werd ter gelegenheid van dat optreden geschreven.

Bibliografie

En dikt om kärlek och annat (1972); Där anteckningarna slutar (1974); Egentligen är vi mycket lyckliga (1976); Tallört (1979); September (1983); Snöleopard (1987); Marianergraven (1990); Parkerna (1992); Efter att ha tillbringat en natt bland hästar (1997) in het Nederlands vertaald als Na een nacht tussen de paarden (2000); Jag studerade en gång vid en underbar fakultet (2003)