Poetry International Poetry International
Gedicht

Willem van Toorn

hans memling: portrait of a young woman

Maybe Maria Moreel. We see her, at least.
She’s held safe in her frame, too chaste
for words. So pale and burgerlijk, so
aloof and distantly well-to-do

that someone later went and gave her
the name of Sibyl. Wished it on her, rather –
thought her to Persia, so mythically far
that we can’t reach her any more.

But she just wants to be here. Her hand - see
how it lies over the frame, as if she’s been
waiting beside a stiff window that opens
suddenly, centuries later, into this moment.

hans memling: portret van een jonge vrouw

hans memling: portret van een jonge vrouw

Wellicht Maria Moreel. Wij zien haar wel.
Ze is te kuis voor woorden in haar lijst
veilig gesteld. Zo van de burgerij,
zo bleek en onbereikbaar welgesteld

dat later iemand haar de naam Sybille
heeft opgelegd. Dat mocht hij willen:
zo mythisch naar Perzië weggedacht
dat niets ons meer toegang tot haar verschaft.

Terwijl zij hier wil zijn. Kijk, haar hand ligt
over de lijst, als in de vensterbank
van een star raam dat plotseling open kan,
na eeuwen wachten, naar dit ogenblik.
Willem van Toorn

Willem van Toorn

(Nederland, 1935)

Landen

Ontdek andere dichters en gedichten uit Nederland

Gedichten Dichters

Talen

Ontdek andere dichters en gedichten in het Nederlands

Gedichten Dichters
Close

hans memling: portret van een jonge vrouw

Wellicht Maria Moreel. Wij zien haar wel.
Ze is te kuis voor woorden in haar lijst
veilig gesteld. Zo van de burgerij,
zo bleek en onbereikbaar welgesteld

dat later iemand haar de naam Sybille
heeft opgelegd. Dat mocht hij willen:
zo mythisch naar Perzië weggedacht
dat niets ons meer toegang tot haar verschaft.

Terwijl zij hier wil zijn. Kijk, haar hand ligt
over de lijst, als in de vensterbank
van een star raam dat plotseling open kan,
na eeuwen wachten, naar dit ogenblik.

hans memling: portrait of a young woman

Maybe Maria Moreel. We see her, at least.
She’s held safe in her frame, too chaste
for words. So pale and burgerlijk, so
aloof and distantly well-to-do

that someone later went and gave her
the name of Sibyl. Wished it on her, rather –
thought her to Persia, so mythically far
that we can’t reach her any more.

But she just wants to be here. Her hand - see
how it lies over the frame, as if she’s been
waiting beside a stiff window that opens
suddenly, centuries later, into this moment.
Sponsors
Gemeente Rotterdam
Nederlands Letterenfonds
Stichting Van Beuningen Peterich-fonds
Prins Bernhard cultuurfonds
Lira fonds
Versopolis
J.E. Jurriaanse
Gefinancierd door de Europese Unie
Elise Mathilde Fonds
Stichting Verzameling van Wijngaarden-Boot
Veerhuis
VDM
Partners
LantarenVenster – Verhalenhuis Belvédère