Gedicht
Tsead Bruinja
QUOTE I
hand you do too littlethe fire that waits knows that
the work undone knows that
hand
the grain of sand under summer’s foot
the flake of snow in the child’s hand
the dry heart in the frightened body
the temporary in the temporary
which I thought required
a human hand
hand you don’t take me seriously
and do everything by halves
except pain then you’re like coral
then you stab like stone
hand why isn’t that name
the other on your back
when my story is in your belly
summer’s foot in the grain of sand
child’s hand in the flake of snow
the temporary as a disease in the bulging
eye of god that cracks
and squeezes
squeezes and cracks
feels out a place seeks and dies
hand you do too little
and everything you do is like sex
it grows and every day seems more
familiar it lowers a curtain
when a hand does so
so hand
hand
© Translation: 2004, David Colmer
Translated from the poet’s Dutch translation
CITAAT I
hand je doet te weinigdat weet het vuur dat wacht
dat weet het werk dat ligt hand
de korrel zand onder de zomervoet
de sneeuwvlok in de kinderhand
het droge hart in het bange mensenlijf
het tijdelijke in het tijdelijke waarvan ik dacht
dat het vroeg om een mensenhand
hand je neemt me niet serieus
en alles doe je half behalve pijn
dan ben je als koraal
dan steek je als steen
hand waarom staat niet die ander
haar naam op je rug
en wel mijn verhaal in je buik
zomervoet in de korrel zand
kinderhand in de sneeuwvlok
het tijdelijke als ziekte in het bolle
godenoog dat kraakt
en knijpt
knijpt en kraakt
voelt zoekt plek en sterft
hand je doet te weinig
en alles wat je doet is net als seks
het groeit en lijkt elke dag meer
vertrouwd laat het een gordijn neer
als een hand zo weinig
zo hand
hand
SITAAT I
hân do dochst te mindat wit it fjoer dat wachtet
dat wit it wurk dat leit
hân
de kerrel sân ûnder de simmerfoet
de snieflok yn `e bernehân
it droege hert yn de bange minskelea
it tydlike yn it tydlike
dêr\'t ik fan miende dat it
frege om in minskehân
hân do nimst my net serieus
en alles dochst heal
útsein sear dan bist as koraal
dan stekst as stien
hân wêrom stiet net dy oar
har namme op dyn rêch
en wol myn ferhaal yn dyn búk
simmerfoet yn de kerrel sân
bernehân yn de snieflok
it tydlike as sykte yn it bolle
goade-each dat kreaket
en knypt
knypt en kreaket
fielt plak siket en stjert
hân do dochst te min
en alles datst dochst is lykas seks
it groeit en liket alle dagen mear
fertroud lit it in gerdyn del
as in hân sa min
sa hân
hân
© 2004, Tsead Bruinja
Previously published on www.farsk.nl
Gedichten
Gedichten van Tsead Bruinja
Close
CITAAT I
hand je doet te weinigdat weet het vuur dat wacht
dat weet het werk dat ligt hand
de korrel zand onder de zomervoet
de sneeuwvlok in de kinderhand
het droge hart in het bange mensenlijf
het tijdelijke in het tijdelijke waarvan ik dacht
dat het vroeg om een mensenhand
hand je neemt me niet serieus
en alles doe je half behalve pijn
dan ben je als koraal
dan steek je als steen
hand waarom staat niet die ander
haar naam op je rug
en wel mijn verhaal in je buik
zomervoet in de korrel zand
kinderhand in de sneeuwvlok
het tijdelijke als ziekte in het bolle
godenoog dat kraakt
en knijpt
knijpt en kraakt
voelt zoekt plek en sterft
hand je doet te weinig
en alles wat je doet is net als seks
het groeit en lijkt elke dag meer
vertrouwd laat het een gordijn neer
als een hand zo weinig
zo hand
hand
QUOTE I
hand you do too littlethe fire that waits knows that
the work undone knows that
hand
the grain of sand under summer’s foot
the flake of snow in the child’s hand
the dry heart in the frightened body
the temporary in the temporary
which I thought required
a human hand
hand you don’t take me seriously
and do everything by halves
except pain then you’re like coral
then you stab like stone
hand why isn’t that name
the other on your back
when my story is in your belly
summer’s foot in the grain of sand
child’s hand in the flake of snow
the temporary as a disease in the bulging
eye of god that cracks
and squeezes
squeezes and cracks
feels out a place seeks and dies
hand you do too little
and everything you do is like sex
it grows and every day seems more
familiar it lowers a curtain
when a hand does so
so hand
hand
© 2004, David Colmer
Sponsors
Partners
LantarenVenster – Verhalenhuis Belvédère