Kwame Dawes
AT ANCHOR: THE REAL SITUATION
VOOR ANKER: DE ECHTE SITUATIE
Voor Bob Marley
Beieren, oktober 1980
In de stralende morgen op een vissersboot
droomt een stervende man van Jamaica,
van het ruisen van zachte golven.
Hier, voor anker, afgezonderd van de gewone stilte
van de kalme zee, is er vrede.
Hij weet niet dat het gewicht van wolhaar
over zeven maanden van zijn schouders wordt genomen,
dat hij in het zachte halfduister van een Duits chalet
diep in januari angstig zal wachten op zijn dood,
zijn eeuwigheidstheologie zal herschrijven, in de schaduw
van de wervelende wolken, de kibbelende pluimstrijkers,
de vrienden die niet stoppen met bidden,
beangstigd door het einde van de kruistocht.
Hier weet hij al dat in zijn laatste liederen
het gewicht wordt uitgedrukt van een man die aan zee zit,
die staart naar het glinstergladde metaalgroen ervan
en zich zijn woorden voorstelt als gebeden,
voor een waarheid die bevrijd is van de belofte
van een nieuwe morgen. De zee is zo onopmerkelijk
dat ze uitgroeit tot een tedere muil. Wat een verheven
maatstaf voor schoonheid is dat voor een lied.
AT ANCHOR: THE REAL SITUATION
For Bob Marley
Bavaria, October 1980
In the brilliant morning on a fishing boat,
a dying man dreams of Jamaica,
of the murmur of soft waves.
Here, at anchor, apart from the ordinary lull
of the easy tide, there is peace.
He cannot know that, in seven months,
the weight of wool on his shoulders will be lifted,
that in the soft gloom of a German chalet
in deep January he will anticipate with terror his death,
rewriting his theology of eternity, shadowed
by the swirling clouds, the bickering sycophants,
the friends who will not stop to pray,
frightened as they are by the end of the crusade.
Here, he already knows that his last songs
convey the weight of a man sitting by the sea,
staring out into its slithering metallic green
and imagining his words as prayers,
for a truth unfettered by the promise
of another morning. The sea is so unremarkable
that it becomes an exquisite maw. What a lofty
standard of beauty that is for a song.
From: STURGE TOWN
Publisher: Norton / Peepal Tree,
VOOR ANKER: DE ECHTE SITUATIE
Voor Bob Marley
Beieren, oktober 1980
In de stralende morgen op een vissersboot
droomt een stervende man van Jamaica,
van het ruisen van zachte golven.
Hier, voor anker, afgezonderd van de gewone stilte
van de kalme zee, is er vrede.
Hij weet niet dat het gewicht van wolhaar
over zeven maanden van zijn schouders wordt genomen,
dat hij in het zachte halfduister van een Duits chalet
diep in januari angstig zal wachten op zijn dood,
zijn eeuwigheidstheologie zal herschrijven, in de schaduw
van de wervelende wolken, de kibbelende pluimstrijkers,
de vrienden die niet stoppen met bidden,
beangstigd door het einde van de kruistocht.
Hier weet hij al dat in zijn laatste liederen
het gewicht wordt uitgedrukt van een man die aan zee zit,
die staart naar het glinstergladde metaalgroen ervan
en zich zijn woorden voorstelt als gebeden,
voor een waarheid die bevrijd is van de belofte
van een nieuwe morgen. De zee is zo onopmerkelijk
dat ze uitgroeit tot een tedere muil. Wat een verheven
maatstaf voor schoonheid is dat voor een lied.
From: STURGE TOWN
AT ANCHOR: THE REAL SITUATION
Sponsors
