Marco Pelliccioli
OBJECTS, BODIES
With a frozen grocery bag,
shopping and scotch, handle and crutch,
step by step she walks down the street:
the colourless fringe, the yellow of the poplar
wrinkles on her face, cracks in the wall...
A heap of rubble grows bigger day by day,
the wall by Via del Conventino is coming down
nobody cares to fix it, not even her,
as if objects and bodies
had to return to their original form.
Publisher: First publication on versopolis.com, , 2023
DE MENS, DE MATERIE
Met het diepvrieszakje
de aankopen, de kruk, de handvaten, de tape,
stap voor stap langs het voetpad:
de barsten op de muren, de rimpels op het gezicht,
het kleurloze toefje haar, de inmiddels gele populier…
Iedere ochtend viel een grotere berg scherven
van de muur in via Conventino
niemand deed iets, zelfs zij niet,
alsof de mens, de materie,
moesten terugkeren naar hun ware aard.
Publisher: 2023, Voor het eerst gepubliceerd op PoetryInternational.com,
LE COSE, I CORPI
Con la busta congelata
la spesa, la stampella, il manico, lo scotch,
passo dopo passo lungo il marciapiede:
le crepe sulle mura, le rughe sulla facia,
il ciuffo senza tinta, il pioppo ormai ingiallito…
Un cumulo di cocci cresceva ogni mattina
veniva giù dal muro in via del Conventino
nessuno interveniva, neppure lei,
como se le cose, i corpi,
dovessero tronare al loro vero nome.
From: The Orphan
Publisher: LietoColle - Pordenonelegge,
DE MENS, DE MATERIE
Met het diepvrieszakje
de aankopen, de kruk, de handvaten, de tape,
stap voor stap langs het voetpad:
de barsten op de muren, de rimpels op het gezicht,
het kleurloze toefje haar, de inmiddels gele populier…
Iedere ochtend viel een grotere berg scherven
van de muur in via Conventino
niemand deed iets, zelfs zij niet,
alsof de mens, de materie,
moesten terugkeren naar hun ware aard.
From: The Orphan
Publisher: 2023, Voor het eerst gepubliceerd op PoetryInternational.com,
OBJECTS, BODIES
With a frozen grocery bag,
shopping and scotch, handle and crutch,
step by step she walks down the street:
the colourless fringe, the yellow of the poplar
wrinkles on her face, cracks in the wall...
A heap of rubble grows bigger day by day,
the wall by Via del Conventino is coming down
nobody cares to fix it, not even her,
as if objects and bodies
had to return to their original form.
Publisher: 2023, First publication on versopolis.com,
Sponsors
