INVITATION

The houses are as big as they’re big
And me, the poorest of poor creatures
I have grasped distance for the first time
Twas like something you could see or feel

Up in the old eaves with the birds
I sit facing the wind and the rain
Tracing circle within circle
And into each one I write your name

The day has finished with its long song
Onto the snowy branches darkness has tipped
Ah there is no bearing loneliness at this hour
The seaweed gone mad in the sea, the fish in the stream
So come, now

ÇAĞRI

ÇAĞRI

Evler büyük dedikçe büyük
Ben insanların en garibi
Uzağı ilk defa kavradım
Görür yahut dokunur gibi

Eski bir saçakta kuşlarla
Yele yağmura karşı oturdum
İç içe daireler çiziyor
İçine adını yazıyorum

Gün uzun türküsünü bitirdi
Karlı dallara yürüdü karanlık
Yalnızlık çekilmez bu vakit
Delirdi denizde yosun çayda balık
Gel artık