Gedicht
Dahlia Ravikovitch
כמו רחל
Als Rachel
Sterven zoals Rachel.De ziel beeft als een vogel,
Ze wil ontsnappen.
Geschrokken stonden Jakob en Jozef buiten de tent,
Spraken bekommerd over haar.
Haar levensdagen woelen alle in haar
Als een kind dat geboren wil worden.
Zo zwaar.
Jakobs liefde verslond haar
Gretig.
Nu haar ziel haar verlaat,
Hoeft ze dat alles niet meer.
Plotseling schreeuwde het kind
En kwam Jakob de tent binnen
Maar Rachel merkt het niet
Tederheid overspoelt haar gelaat
En haar hoofd.
Grote vredigheid daalde over haar neer.
Haar adem zal geen veder meer doen beven.
Ze hebben haar tussen de bergkeien gelegd
Zonder haar te bewenen.
Sterven zoals Rachel
Wil ik.
© Vertaling: 1977, Shulamith Bamberger
כמו רחל
לָמוּת כְּמוֹ רָחֵל
כְּשֶׁהַנֶּפֶשׁ רוֹעֶדֶת כְּצִפּוֹר
רוֹצָה לְהִמָּלֵט.
מֵעֵבֶר לָאֹהֶל עָמְדוּ נִבְהָלִים יַעֲקֹב וְיוֹסֵף,
דִּבְּרוּ בָּהּ רְתֵת.
כָּל יְמֵי חַיֶּיהָ מִתְהַפְּכִים בָּהּ.
כְּתִינוֹק הָרוֹצֶה לְהִוָּלֵד.
כַּמָּה קָשֶׁה.
אַהֲבַת יַעֲקֹב אָכְלָה בָּהּ
בְּכָל פֶּה
עַכְשָׁו כְּשֶׁהַנֶּפֶשׁ יוֹצֵאת
אֵין לָהּ חָפֵץ בְּכָל זֶה.
לְפֶתַע צָוַח הַתִּינוֹק
וּבָא יַעֲקֹב אֶל הָאֹהֶל
אַך רָחֵל אֵינָהּ מַרְגִּישָׁה
עֶדְנׇה שׁוֹטֶפֶת אֶת פָּנֶיהָ
וְרֹאשָׁהּ.
מְנוּחָה גְדוֹלָה יׇרְדׇה עָלֶיהָ.
נִשְׁמַת אַפָּה שׁוּב לֹא תַּרְעִיד נוֹצָה.
הִנִּיחוּ אוֹתָהּ בֵּין אַבְנֵי הָרִים
וְלֹא הִסְפִּידוּהָ.
לָמוּת כְּמוֹ רָחֵל
אֲנִי רוֹצָה.
כְּשֶׁהַנֶּפֶשׁ רוֹעֶדֶת כְּצִפּוֹר
רוֹצָה לְהִמָּלֵט.
מֵעֵבֶר לָאֹהֶל עָמְדוּ נִבְהָלִים יַעֲקֹב וְיוֹסֵף,
דִּבְּרוּ בָּהּ רְתֵת.
כָּל יְמֵי חַיֶּיהָ מִתְהַפְּכִים בָּהּ.
כְּתִינוֹק הָרוֹצֶה לְהִוָּלֵד.
כַּמָּה קָשֶׁה.
אַהֲבַת יַעֲקֹב אָכְלָה בָּהּ
בְּכָל פֶּה
עַכְשָׁו כְּשֶׁהַנֶּפֶשׁ יוֹצֵאת
אֵין לָהּ חָפֵץ בְּכָל זֶה.
לְפֶתַע צָוַח הַתִּינוֹק
וּבָא יַעֲקֹב אֶל הָאֹהֶל
אַך רָחֵל אֵינָהּ מַרְגִּישָׁה
עֶדְנׇה שׁוֹטֶפֶת אֶת פָּנֶיהָ
וְרֹאשָׁהּ.
מְנוּחָה גְדוֹלָה יׇרְדׇה עָלֶיהָ.
נִשְׁמַת אַפָּה שׁוּב לֹא תַּרְעִיד נוֹצָה.
הִנִּיחוּ אוֹתָהּ בֵּין אַבְנֵי הָרִים
וְלֹא הִסְפִּידוּהָ.
לָמוּת כְּמוֹ רָחֵל
אֲנִי רוֹצָה.
© 1977, Shulamith Bamberger
Gedichten
Gedichten van Dahlia Ravikovitch
Close
Als Rachel
Sterven zoals Rachel.De ziel beeft als een vogel,
Ze wil ontsnappen.
Geschrokken stonden Jakob en Jozef buiten de tent,
Spraken bekommerd over haar.
Haar levensdagen woelen alle in haar
Als een kind dat geboren wil worden.
Zo zwaar.
Jakobs liefde verslond haar
Gretig.
Nu haar ziel haar verlaat,
Hoeft ze dat alles niet meer.
Plotseling schreeuwde het kind
En kwam Jakob de tent binnen
Maar Rachel merkt het niet
Tederheid overspoelt haar gelaat
En haar hoofd.
Grote vredigheid daalde over haar neer.
Haar adem zal geen veder meer doen beven.
Ze hebben haar tussen de bergkeien gelegd
Zonder haar te bewenen.
Sterven zoals Rachel
Wil ik.
© 1977, Shulamith Bamberger
כמו רחל
Sponsors
Partners
LantarenVenster – Verhalenhuis Belvédère