Gedicht
Dahlia Ravikovitch
מלחמה בזנזיבר
Zanzibar
In de jaren van de woeste oorlogGing een agent op een geheime missie
Naar Zanzibar, in Afrika, en zijn lijk
Is tot op heden niet teruggevonden.
In die tijd stond een aantal jongens
Met de ogen naar de hemel geheven,
Turend of ze misschien een valscherm
In het oerwoud zagen landen.
Twee weken lang midden in het oerwoud
Met hun ogen naar het zwerk geheven
En als regen opgehouden in ’s hemels darmen
Kwam er in heel Zanzibar geen valscherm neer.
Te middernachten kwam de schedel van de maan
Als een zwevend lijk boven hen drijven.
Zijn wilskracht was sterker dan staal en toch
Arriveerde hij niet in Zanzibar.
In de benauwde strohutten zaten de jongens
Aan hun witte huid te krauwen en te krabben,
In het stoppelveld daar in Zanzibar,
Zagen ze hun dag ineens verduisteren.
© Vertaling: 1977, Shulamith Bamberger
מלחמה בזנזיבר
בִּשְׁנוֹת הַמִּלְחָמָה הַפְּרוּעׇהיָצָא סוֹכֵן בִּשְלִיחּות סו֯דִית
לְזַנְזִיבׇּר בְּאַפְרִיקׇה,
וְעַד עַתָּה לֹא נִמְצָא פִּגְרו֯.
בָּעֵת הַהִיא מִסְפָּר נְעָרִים
הָיוּ תו֯לִים עֵינֵיהֶם בַּשָּׁמַיִם,
הָיוּ מְכַוְּצִים עֵינֵיהֶם לִרְאוֹת
אִם יָרַד מַצְנֵחַ לְתו֯ך הַגּ'וּנְגֶל.
שְבוּעַיִם יָמִים בְּתוֹך הַגּ'וּנְגֶל
הָיוּ תו֯לִים עֵינֵיהֶם בׇּרׇקִיעַ,
כְּמוֹ גֶּשֶׁם עָצוּר בִּמְעֵי הַשָּׁמַיִם
בְּכָל זַנְזִיבִׇר לֹא יָרַד מַצְנֵחַ.
בַּחֲצוֹת הַלֵּילוֹת צָפָה גֻלְגֹּלֶת
פְּנֵי הַיָּרֵחַ כְּפֶגֶר שָׁט,
לַמְרוֹת רְצו֯נו֯ הֶחָזָק מִפֶּלֶד
הוּא לֹא הִגִּיעַ אֶל זַנְזִיבָּר.
בְּתוֹך מַחֲנָק בִּקְתוֹת הַשַּׁחַת,
גֵרְדוּ הַנְּעָרִים אֶת עוֹרָם הַלָּבָן,
בְּזַנְזִיבָּר, בִּשְׂדֵה הַשֶלֶף,
יוֹמָם חָשַׁך עֲלֵיהֶם פִּתְאוֹם.
© 1964, Dahlia Ravikovitch
Gedichten
Gedichten van Dahlia Ravikovitch
Close
Zanzibar
In de jaren van de woeste oorlogGing een agent op een geheime missie
Naar Zanzibar, in Afrika, en zijn lijk
Is tot op heden niet teruggevonden.
In die tijd stond een aantal jongens
Met de ogen naar de hemel geheven,
Turend of ze misschien een valscherm
In het oerwoud zagen landen.
Twee weken lang midden in het oerwoud
Met hun ogen naar het zwerk geheven
En als regen opgehouden in ’s hemels darmen
Kwam er in heel Zanzibar geen valscherm neer.
Te middernachten kwam de schedel van de maan
Als een zwevend lijk boven hen drijven.
Zijn wilskracht was sterker dan staal en toch
Arriveerde hij niet in Zanzibar.
In de benauwde strohutten zaten de jongens
Aan hun witte huid te krauwen en te krabben,
In het stoppelveld daar in Zanzibar,
Zagen ze hun dag ineens verduisteren.
© 1977, Shulamith Bamberger
מלחמה בזנזיבר
Sponsors
Partners
LantarenVenster – Verhalenhuis Belvédère