Poetry International Poetry International
Gedicht

Jan Wagner

SHEETS

grandfather was embalmed in his
and carried out, and i

discovered him one year

later when we changed the beds –
shrivelled to a wasp, tiny
pharaoh of a long-gone summer.

sheets were folded by spreading
your arms to mirror your opposite
across their taut expanse. then
came the laundry foxtrot: each
rectangle swallowed by its half,
our noses nearly touching.

anything could be hidden
in their snowy hearts: an empty
vial containing a ghost of perfume,
lavender blossoms or meadow
flowers, a penny, the odd

clutch of mothballs in their nest.

but now they slumbered, mute
and white in their cupboards, great

piles of them, steeped in fragrance,
mangled, ironed and starched,

as scrupulously stacked as parachutes
before a jump from undreamt-of heights.

LAKENS

grootvader werd gebalsemd
in zijn laken en uitgedragen,
en een jaar later ontdekte ik hem
toen we de bedden verschoonden,
tot wesp verschrompeld, een minuscule
farao van een lang voorbije zomer.

zo vouwde je lakens: je armen wijd
zodat je elkaar ging spiegelen
over het strakgespannen vlak;
en dan de lakenfoxtrot totdat stap
voor stap de ene rechthoek verdween
in de kleinere die erop volgde,
tot de neuzen elkaar bijna raakten.

alles kon verborgen zijn
in hun sneeuwige binnenste: een lege
flacon met een vleugje parfum, een paar
blaadjes lavendel of weidebloemen,
een muntje of zo nu en dan een worp
van mottenballen in zijn nest.

maar voorlopig rustten ze, zwijgend
en wit in hun kast, hele stapels,
in geuren gebed, gemangeld,
gestreken, gesteven, zorgvuldig
opgevouwen als parachutes
voor een sprong van onvermoede hoogte.

LAKEN

großvater wurde einbalsamiert
in seines und hinausgetragen,
und ich entdeckte ihn ein jahr später,
als wir die betten frisch bezogen,
zur wespe verschrumpelt, winziger
pharao eines längst vergangenen sommers.

so faltete man laken: die arme
weit ausgebreitet, daß man sich zu spiegeln
begann über die straffgespannte fläche
hinweg; der wäschefoxtrott dann, bis schritt
um schritt ein rechteck im nächstkleineren
verschwand, bis sich die nasen fast berührten.

alles konnte verborgen sein
in ihrem schneeigen innern: ein leerer
flakon mit einem spuk parfum, ein paar
lavendelblüten oder wiesenblumen,
ein groschen oder ab und zu ein wurf
von mottenkugeln in seinem nest.

fürs erste aber ruhten sie, stumm
und weiß in ihren schränken, ganze
stapel von ihnen, eingelegt in duft,
gemangelt, gebügelt, gestärkt,
und sorgfältig gepackt wie fallschirme
vor einem sprung aus ungeahnten höhen.
Close

LAKENS

grootvader werd gebalsemd
in zijn laken en uitgedragen,
en een jaar later ontdekte ik hem
toen we de bedden verschoonden,
tot wesp verschrompeld, een minuscule
farao van een lang voorbije zomer.

zo vouwde je lakens: je armen wijd
zodat je elkaar ging spiegelen
over het strakgespannen vlak;
en dan de lakenfoxtrot totdat stap
voor stap de ene rechthoek verdween
in de kleinere die erop volgde,
tot de neuzen elkaar bijna raakten.

alles kon verborgen zijn
in hun sneeuwige binnenste: een lege
flacon met een vleugje parfum, een paar
blaadjes lavendel of weidebloemen,
een muntje of zo nu en dan een worp
van mottenballen in zijn nest.

maar voorlopig rustten ze, zwijgend
en wit in hun kast, hele stapels,
in geuren gebed, gemangeld,
gestreken, gesteven, zorgvuldig
opgevouwen als parachutes
voor een sprong van onvermoede hoogte.

SHEETS

grandfather was embalmed in his
and carried out, and i

discovered him one year

later when we changed the beds –
shrivelled to a wasp, tiny
pharaoh of a long-gone summer.

sheets were folded by spreading
your arms to mirror your opposite
across their taut expanse. then
came the laundry foxtrot: each
rectangle swallowed by its half,
our noses nearly touching.

anything could be hidden
in their snowy hearts: an empty
vial containing a ghost of perfume,
lavender blossoms or meadow
flowers, a penny, the odd

clutch of mothballs in their nest.

but now they slumbered, mute
and white in their cupboards, great

piles of them, steeped in fragrance,
mangled, ironed and starched,

as scrupulously stacked as parachutes
before a jump from undreamt-of heights.
Sponsors
Gemeente Rotterdam
Nederlands Letterenfonds
Stichting Van Beuningen Peterich-fonds
Prins Bernhard cultuurfonds
Lira fonds
Versopolis
J.E. Jurriaanse
Gefinancierd door de Europese Unie
Elise Mathilde Fonds
Stichting Verzameling van Wijngaarden-Boot
Veerhuis
VDM
Partners
LantarenVenster – Verhalenhuis Belvédère