Gedicht
Elke Erb
INCOMPREHENSIBLE (I)
Between gas stove and table the thoughta lonely donkey at the edge of a field
a distant – Bulgaria! – memory
Apparently lonely donkey –
Between gas stove and table the thought
that we die –
the donkey does belong to someone,
it’s hitched to a little cart, behind them
a huge corn field, the plain –
the thought
that we die –
down a maelstrom – gone –
there’s nothing else in the world.
As far as I can see. As my train
passes en route to the Black Sea –
Incomprehensible
that we die –
down a maelstrom – gone –
drained, drawn.
between gas stove and table the thought
a lonely donkey at the edge of a field
(II) DONKEY
The donkey stands, with extinguished eyes.
A gray stone, leaves this life, remains.
The beard of Abraham, a sign, above the field.
The wondrous sign in miniature: the beard of the goat.
Goat, goat, train gone by, abandoned donkey.
Horizon parallel to edge of field.
(III) GOAT
and goat beard, puts her front hooves
on the rim of the bucket. Thus raised up
looks over the fence. That animal.
© Translation: 2013, Rosmarie Waldrop
ONBEGRIJPELIJK (I)
Tussen gasfornuis en tafel de gedachte
is een eenzame ezel aan de akkerrand
een verre – Bulgaarse! – herinnering
Ogenschijnlijk eenzame ezel –
Tussen gasfornuis en tafel de gedachteeen verre – Bulgaarse! – herinnering
Ogenschijnlijk eenzame ezel –
is dat je sterft –
die ezel is toch van iemand,
hij staat voor een wagentje, daarachter
een reusachtig maïsveld, vlakte –
de gedachtehij staat voor een wagentje, daarachter
een reusachtig maïsveld, vlakte –
is dat je sterft –
weg in een kolkgat – foets – ,
er is verder niets op de wereld.
Zo ver ik het zie. Terwijl mijn trein
langsrijdt richting Zwarte Zee –
OnbegrijpelijkZo ver ik het zie. Terwijl mijn trein
langsrijdt richting Zwarte Zee –
is het dat je sterft –
weg in een kolkgat – foets – ,
uitgedroogd, uitgeput.
tussen gasfornuis en tafel de gedachte
is een eenzame ezel aan de akkerrand
(II) EZEL
Daar staat die ezel met uitgedoofde ogen.
Een grauwe steen, stapt het leven uit, blijft.
De baard van Abraham, een teken, boven de akker.
Het tekenwonder in ‘t klein: de baard van de geit.
Geiten, geiten, treinen, een verlaten ezel.
De horizon loopt parallel aan zijn akkerrand.
(III) GEIT
en geitenbaard, ze zet de voorpoten
op de rand van de kuip. Verhoogd kijkt ze
over het hek. Dier.
© Vertaling: 2013, Ton Naaijkens
UNBEGREIFLICH (I)
Zwischen Gasherd und Tisch der Gedankeist ein einsamer Esel am Feldrand
eine ferne – Bulgarien! – Erinnerung
Scheinbar einsamer Esel –
Zwischen Gasherd und Tisch der Gedanke
ist, daß man stirbt –
dort der Esel gehört ja wem,
er steht vor einem Wägelchen, hinter beiden
ein riesiges Maisfeld, Ebene –
der Gedanke
ist, daß man stirbt –
hin in ein Strudelloch – fort –,
dort ist sonst nichts auf der Welt.
Solange ich es sehe. Während mein Zug
vorbeifährt zum Schwarzen Meer –
Unbegreiflich
ist. daß man stirbt –
hin in ein Strudelloch – fort –,
versiegt, erschöpft.
zwischen Gasherd und Tisch der Gedanke
ist ein einsamer Esel am Feldrand
(II) ESEL
Es steht der Esel mit erloschenen Augen.
Ein grauer Stein, tritt aus dem Leben, bleibt.
Der Bart des Abraham, ein Zeichen, überm Feld.
Das Zeichenwunder klein: der Bart der Ziege.
Ziege, Ziege, Züge, ein verlassener Esel.
Der Horizont ist seines Feldrands Parallele.
(III) ZIEGE
und Ziegenbart, sie stellt die Vorderfüße
auf den Rand des Kübels. Sie schaut erhöht
über das Gatter. Tier.
© 2008, Elke Erb
From: Sonanz: 5-Minuten-Notate
Publisher: Urs Engeler Editor, Basel
From: Sonanz: 5-Minuten-Notate
Publisher: Urs Engeler Editor, Basel
Gedichten
Gedichten van Elke Erb
Close
ONBEGRIJPELIJK (I)
Tussen gasfornuis en tafel de gedachte
is een eenzame ezel aan de akkerrand
een verre – Bulgaarse! – herinnering
Ogenschijnlijk eenzame ezel –
Tussen gasfornuis en tafel de gedachteeen verre – Bulgaarse! – herinnering
Ogenschijnlijk eenzame ezel –
is dat je sterft –
die ezel is toch van iemand,
hij staat voor een wagentje, daarachter
een reusachtig maïsveld, vlakte –
de gedachtehij staat voor een wagentje, daarachter
een reusachtig maïsveld, vlakte –
is dat je sterft –
weg in een kolkgat – foets – ,
er is verder niets op de wereld.
Zo ver ik het zie. Terwijl mijn trein
langsrijdt richting Zwarte Zee –
OnbegrijpelijkZo ver ik het zie. Terwijl mijn trein
langsrijdt richting Zwarte Zee –
is het dat je sterft –
weg in een kolkgat – foets – ,
uitgedroogd, uitgeput.
tussen gasfornuis en tafel de gedachte
is een eenzame ezel aan de akkerrand
(II) EZEL
Daar staat die ezel met uitgedoofde ogen.
Een grauwe steen, stapt het leven uit, blijft.
De baard van Abraham, een teken, boven de akker.
Het tekenwonder in ‘t klein: de baard van de geit.
Geiten, geiten, treinen, een verlaten ezel.
De horizon loopt parallel aan zijn akkerrand.
(III) GEIT
en geitenbaard, ze zet de voorpoten
op de rand van de kuip. Verhoogd kijkt ze
over het hek. Dier.
© 2013, Ton Naaijkens
From: Sonanz: 5-Minuten-Notate
From: Sonanz: 5-Minuten-Notate
INCOMPREHENSIBLE (I)
Between gas stove and table the thoughta lonely donkey at the edge of a field
a distant – Bulgaria! – memory
Apparently lonely donkey –
Between gas stove and table the thought
that we die –
the donkey does belong to someone,
it’s hitched to a little cart, behind them
a huge corn field, the plain –
the thought
that we die –
down a maelstrom – gone –
there’s nothing else in the world.
As far as I can see. As my train
passes en route to the Black Sea –
Incomprehensible
that we die –
down a maelstrom – gone –
drained, drawn.
between gas stove and table the thought
a lonely donkey at the edge of a field
(II) DONKEY
The donkey stands, with extinguished eyes.
A gray stone, leaves this life, remains.
The beard of Abraham, a sign, above the field.
The wondrous sign in miniature: the beard of the goat.
Goat, goat, train gone by, abandoned donkey.
Horizon parallel to edge of field.
(III) GOAT
and goat beard, puts her front hooves
on the rim of the bucket. Thus raised up
looks over the fence. That animal.
© 2013, Rosmarie Waldrop
Sponsors
Partners
LantarenVenster – Verhalenhuis Belvédère