Poetry International Poetry International
Gedicht

James Byrne

EVERYTHING THAT IS BROKEN UP DANCES

ALLES WAT AAN STUKKEN LIGT DANST

i.


En wat te denken van de onverzadigbare treurnis van stiefvaders

En haar vlekkerige mascara die de regen verslijkt

En de lik bureaucratische rompslomp die een schoon gezondheidsattest infecteert

En wat te denken van die schroei-effecten van de bom bij het Capitool

En de dode telefoon aan het oor van een nieuwe generatie

En toen zijn glimlach zich verbreedde als een kruisboog

En hoe een wijze eik het oog van de nieuwe maan binnenlaat

En de motelkamer met een stoppelige kus

En de bajesklant in de tuin die rubberkogels schiet

En de rottende schutting om de nationale komedie

En een wit rozet voor het schunnige kleine rijke meisje

En na tien jaar ontwaken en roepen ‘kwaal, kwaal!’

En het doordeweekse orgasme van de academicus die op een zondag komt

En hoe de kruisigers werden getroffen door baarmoederbliksem

En of de vulkaan een klein beetje zou sjirpen

En terwijl ze bikkelden in de kamer van de directrice

En zonder het rioolwater een zoete geur van platanen

En de polka van de geest speelde de hele maand november

En in die mislukte liefde kookt nu de kreeft

En nu de jaren toch al steeds korter worden 

EVERYTHING THAT IS BROKEN UP DANCES

i.
 
 
And what of the insatiable sadness of stepfathers
 
And her smeary mascara that slicks the rain
 
And the daub of red tape infecting a clean health bill
 
And what’s with these singe-effects from the capitol bomb
 
And the dead telephone at the ear of a new generation
 
And when his welcoming smile widened like a crossbow
 
And how a wise oak lets in the new moon’s eye
 
And the motel room with a stubbly kiss
 
And the jailbird in the yard firing rubber bullets
 
And the rotting fence surrounding the national comedy
 
And a white rosette for the bawdy little rich girl
 
And to wake after a decade shouting ‘malady malady!’
 
And the weekday orgasm of the academic coming on a Sunday
 
And how the crucifiers were struck by womb-lightning
 
And if the volcano would chirr just a little
 
And as they played jacks in the matron’s office
 
And but for the sewage a smell of sweet sycamore
 
And the mind’s polka played all through November
 
And the love gone to pot now cooks up the lobster
 
And with the years already shortening as it is
Close

ALLES WAT AAN STUKKEN LIGT DANST

i.


En wat te denken van de onverzadigbare treurnis van stiefvaders

En haar vlekkerige mascara die de regen verslijkt

En de lik bureaucratische rompslomp die een schoon gezondheidsattest infecteert

En wat te denken van die schroei-effecten van de bom bij het Capitool

En de dode telefoon aan het oor van een nieuwe generatie

En toen zijn glimlach zich verbreedde als een kruisboog

En hoe een wijze eik het oog van de nieuwe maan binnenlaat

En de motelkamer met een stoppelige kus

En de bajesklant in de tuin die rubberkogels schiet

En de rottende schutting om de nationale komedie

En een wit rozet voor het schunnige kleine rijke meisje

En na tien jaar ontwaken en roepen ‘kwaal, kwaal!’

En het doordeweekse orgasme van de academicus die op een zondag komt

En hoe de kruisigers werden getroffen door baarmoederbliksem

En of de vulkaan een klein beetje zou sjirpen

En terwijl ze bikkelden in de kamer van de directrice

En zonder het rioolwater een zoete geur van platanen

En de polka van de geest speelde de hele maand november

En in die mislukte liefde kookt nu de kreeft

En nu de jaren toch al steeds korter worden 

EVERYTHING THAT IS BROKEN UP DANCES

Sponsors
Gemeente Rotterdam
Nederlands Letterenfonds
Stichting Van Beuningen Peterich-fonds
Prins Bernhard cultuurfonds
Lira fonds
Versopolis
J.E. Jurriaanse
Gefinancierd door de Europese Unie
Elise Mathilde Fonds
Stichting Verzameling van Wijngaarden-Boot
Veerhuis
VDM
Partners
LantarenVenster – Verhalenhuis Belvédère