Gedicht
Erik Spinoy
On rubber wheels the door of this
On rubber wheels the door of thiscocoon-shaped space slides shut
and then all other sound disappears.
While one gazes at the sun-bleached shoe tip
on a stainless steel latticework
on top of inches of sand
and at the three-dimensional mosaic
of tarmac-coloured polymer foam on
walls of yet more sand and MDF and glass wool
there’s no noise in this soundproof room that
pounds like your bloodstream,
but the denial bearing it all:
a flood line that divides the thoughtless murmur
from the marram grass that always sings
with significance.
© Translation: 2012, Willem Groenewegen
Op rubberen wielen schuift de deur
Op rubberen wielen schuift de deur
van deze coconachtige ruimte dicht
en al het andere geluid verdwijnt.
Terwijl men naar de zoutgebleekte schoenpunt kijkt
boven een roestvrijstalen traliewerk
op centimeters zand
en naar de driedimensionale mozaïek
van asfaltkleurig polymeerschuim op
de wanden van meer zand en MDF en glaswol
klinkt in deze dode kamer bonzend
als uw bloedstroom niets
dan de ontkenning die het alles draagt:
een vloedlijn die gedachteloos ruisen scheidt
van helmgras zingend altijd
van betekenis.
van deze coconachtige ruimte dicht
en al het andere geluid verdwijnt.
Terwijl men naar de zoutgebleekte schoenpunt kijkt
boven een roestvrijstalen traliewerk
op centimeters zand
en naar de driedimensionale mozaïek
van asfaltkleurig polymeerschuim op
de wanden van meer zand en MDF en glaswol
klinkt in deze dode kamer bonzend
als uw bloedstroom niets
dan de ontkenning die het alles draagt:
een vloedlijn die gedachteloos ruisen scheidt
van helmgras zingend altijd
van betekenis.
© 2011, Erik Spinoy
From: Dode kamer
Publisher: De Bezige Bij Antwerpen, Antwerpen
From: Dode kamer
Publisher: De Bezige Bij Antwerpen, Antwerpen
Gedichten
Gedichten van Erik Spinoy
Close
Op rubberen wielen schuift de deur
Op rubberen wielen schuift de deurvan deze coconachtige ruimte dicht
en al het andere geluid verdwijnt.
Terwijl men naar de zoutgebleekte schoenpunt kijkt
boven een roestvrijstalen traliewerk
op centimeters zand
en naar de driedimensionale mozaïek
van asfaltkleurig polymeerschuim op
de wanden van meer zand en MDF en glaswol
klinkt in deze dode kamer bonzend
als uw bloedstroom niets
dan de ontkenning die het alles draagt:
een vloedlijn die gedachteloos ruisen scheidt
van helmgras zingend altijd
van betekenis.
© 2011, Erik Spinoy
From: Dode kamer
Publisher: 2011, De Bezige Bij Antwerpen, Antwerpen
From: Dode kamer
Publisher: 2011, De Bezige Bij Antwerpen, Antwerpen
On rubber wheels the door of this
On rubber wheels the door of thiscocoon-shaped space slides shut
and then all other sound disappears.
While one gazes at the sun-bleached shoe tip
on a stainless steel latticework
on top of inches of sand
and at the three-dimensional mosaic
of tarmac-coloured polymer foam on
walls of yet more sand and MDF and glass wool
there’s no noise in this soundproof room that
pounds like your bloodstream,
but the denial bearing it all:
a flood line that divides the thoughtless murmur
from the marram grass that always sings
with significance.
© 2012, Willem Groenewegen
Sponsors
Partners
LantarenVenster – Verhalenhuis Belvédère