Poetry International Poetry International
Gedicht

Kim Hyesoon

SHE, JONAH

What do I do?
I gave birth to a baby inside the belly of a whale
I’m not born yet
but I have loved already

What do I do?
You haven’t finished drawing me
I’m still eyeless

The woman in the painting cries
The woman who is not yet born in the ocean depths
cries and her baby cries along with her
My tears fall even before I open my eyes and look at you

(It’s true that I’m not born yet, right?
That’s why I keep missing you)

Tonight the woman
who has never once reflected sunlight with her body
covers herself with the sketch of a shrub
and shakes her wet hair
The forest without leaves cries along with her
and from somewhere thick snow echoes miss you, miss you

Ah, what do I do?
I’m not born yet
My eyes haven’t been kneaded yet

ZIJ, JONAS


wat kan ik nu het beste doen
ik heb in de buik van de walvis een kind gebaard
ik heb nog niet geboren kunnen worden
ik heb wel al liefgehad
 
wat kan ik nu het beste doen
jij hebt mij nog niet af getekend
de ik in de tekening heeft nog geen ogen
 
de vrouw in de tekening schreeuwt
de vrouw die in die verre diepe zee nog niet werd geboren
huilt het kind van die vrouw huilt mee
ook met open ogen heb ik jou nog niet gezien eerst komen de tranen
 
(het is toch wel duidelijk dat ik nog niet werd geboren?
daarom mis ik jou zo hevig)
 
vannacht bedekt die vrouw
zij die het zonlicht nog nooit met haar lichaam heeft weerspiegeld
zichzelf met een schets als een struik
zij schudt haar natte haren uit
het bladerloze bos huilt met haar mee
de dikke sneeuwvlokken echoën her en der ik mis jou ik mis jou
 
ach, wat kan ik nu het beste doen?
nog niet geboren kan ik nog niet zien
mijn ogen zijn nog altijd niet doorkneed

Close

ZIJ, JONAS


wat kan ik nu het beste doen
ik heb in de buik van de walvis een kind gebaard
ik heb nog niet geboren kunnen worden
ik heb wel al liefgehad
 
wat kan ik nu het beste doen
jij hebt mij nog niet af getekend
de ik in de tekening heeft nog geen ogen
 
de vrouw in de tekening schreeuwt
de vrouw die in die verre diepe zee nog niet werd geboren
huilt het kind van die vrouw huilt mee
ook met open ogen heb ik jou nog niet gezien eerst komen de tranen
 
(het is toch wel duidelijk dat ik nog niet werd geboren?
daarom mis ik jou zo hevig)
 
vannacht bedekt die vrouw
zij die het zonlicht nog nooit met haar lichaam heeft weerspiegeld
zichzelf met een schets als een struik
zij schudt haar natte haren uit
het bladerloze bos huilt met haar mee
de dikke sneeuwvlokken echoën her en der ik mis jou ik mis jou
 
ach, wat kan ik nu het beste doen?
nog niet geboren kan ik nog niet zien
mijn ogen zijn nog altijd niet doorkneed

SHE, JONAH

What do I do?
I gave birth to a baby inside the belly of a whale
I’m not born yet
but I have loved already

What do I do?
You haven’t finished drawing me
I’m still eyeless

The woman in the painting cries
The woman who is not yet born in the ocean depths
cries and her baby cries along with her
My tears fall even before I open my eyes and look at you

(It’s true that I’m not born yet, right?
That’s why I keep missing you)

Tonight the woman
who has never once reflected sunlight with her body
covers herself with the sketch of a shrub
and shakes her wet hair
The forest without leaves cries along with her
and from somewhere thick snow echoes miss you, miss you

Ah, what do I do?
I’m not born yet
My eyes haven’t been kneaded yet
Sponsors
Gemeente Rotterdam
Nederlands Letterenfonds
Stichting Van Beuningen Peterich-fonds
Prins Bernhard cultuurfonds
Lira fonds
Versopolis
J.E. Jurriaanse
Gefinancierd door de Europese Unie
Elise Mathilde Fonds
Stichting Verzameling van Wijngaarden-Boot
Veerhuis
VDM
Partners
LantarenVenster – Verhalenhuis Belvédère