Poetry International Poetry International
Gedicht

Kim Hyesoon

AFTER YOU’RE GONE Day Six

After you’ve gone don’t go, don’t
After you’ve come don’t come, don’t

When you depart, they close your eyes, put your hands together and cry don’t go,
    don’t go
But when you say open the door, open the door, they say don’t come, don’t come

They glue a paper doll onto a bamboo stick and say don’t come, don’t come
They throw your clothes into the fire and say don’t come, don’t come

That’s why you’re footless
wingless

yet all you do is fly
unable to land

You’re visible even when you hide
You know everything even without a brain

You feel so cold
even without a body
 
That’s why this morning the nightgown hiding under the bed
is sobbing quietly to itself

Water collects in your coffin
You’ve already left the coffin

Your head’s imprint on the moon pillow
Your body’s imprint on the cloud blanket

So after you’ve gone don’t go, don’t
So after you’ve come don’t come, don’t

BEN JIJ EENMAAL GEGAAN dag zes

ben jij eenmaal gegaan ga niet doe het niet
ben jij eenmaal gekomen kom niet doe het niet
 
bij jouw vertrek sluiten ze je ogen leggen je handen bijeen roepen ga niet ga niet
zeg jij open de deur open de deur dan zeggen zij kom niet kom niet
 
ze plakken een papieren pop op een bamboestronk zeggen kom niet kom niet
werpen jouw kleren in de vlammen zeggen kom niet kom niet
 
zo heb jij geen voeten
ook heb jij geen vleugels
 
je kunt dus enkel vliegen
niet neerstrijken
 
jij mag je verbergen je bent helemaal zichtbaar
je hebt geen hersenen maar weet alles
 
je hebt het veel te koud
zelfs zonder lichaam
 
zodoende ligt vanochtend verstopt onder het bed
jouw pyjama in zijn eentje een beetje te huilen
 
doodskist neemt water op
uit de doodskist ben jij al weg
 
afdruk van jouw hoofd in het kussen van de maan
afdruk van jouw lichaam in het beddengoed van de wolken
 
ben jij eenmaal gegaan ga niet doe het niet
ben jij eenmaal gekomen kom niet doe het niet

간 다음에 엿새

간 다음에 가지 마 하지 마
온 다음에 오지 마 하지 마

떠날 땐 눈 감기고 손 모아주면서 가지 마 가지 마 울더니
문 열어 문 열어 했더니 오지 마 오지 마 하잖아

대나무에 종이 인형 붙여 오지 마 오지 마 하잖아
불길에 옷 집어넣고 오지 마 오지 마 하잖아

그래서 너는 발이 없잖아
날개도 없는데

그런데 날기만 하잖아
내려앉지도 못하는데

감추어도 다 보이잖아
뇌도 없는데 다 알잖아

너무 춥잖아
몸도 없는데

그리하여 오늘 아침 침대 밑에 숨은 네 잠옷이
혼자서 가늘게 흐느끼고 있잖아

관이 물을 받고 있잖아
관에서 너는 이미 떠났잖아

달 베개엔 네 머리 자국
구름 이불엔 네 몸뚱어리 자국

그러니 간 다음에 가지 마 하지 마
그러니 온 다음에 오지 마 하지 마
Close

BEN JIJ EENMAAL GEGAAN dag zes

ben jij eenmaal gegaan ga niet doe het niet
ben jij eenmaal gekomen kom niet doe het niet
 
bij jouw vertrek sluiten ze je ogen leggen je handen bijeen roepen ga niet ga niet
zeg jij open de deur open de deur dan zeggen zij kom niet kom niet
 
ze plakken een papieren pop op een bamboestronk zeggen kom niet kom niet
werpen jouw kleren in de vlammen zeggen kom niet kom niet
 
zo heb jij geen voeten
ook heb jij geen vleugels
 
je kunt dus enkel vliegen
niet neerstrijken
 
jij mag je verbergen je bent helemaal zichtbaar
je hebt geen hersenen maar weet alles
 
je hebt het veel te koud
zelfs zonder lichaam
 
zodoende ligt vanochtend verstopt onder het bed
jouw pyjama in zijn eentje een beetje te huilen
 
doodskist neemt water op
uit de doodskist ben jij al weg
 
afdruk van jouw hoofd in het kussen van de maan
afdruk van jouw lichaam in het beddengoed van de wolken
 
ben jij eenmaal gegaan ga niet doe het niet
ben jij eenmaal gekomen kom niet doe het niet

AFTER YOU’RE GONE Day Six

After you’ve gone don’t go, don’t
After you’ve come don’t come, don’t

When you depart, they close your eyes, put your hands together and cry don’t go,
    don’t go
But when you say open the door, open the door, they say don’t come, don’t come

They glue a paper doll onto a bamboo stick and say don’t come, don’t come
They throw your clothes into the fire and say don’t come, don’t come

That’s why you’re footless
wingless

yet all you do is fly
unable to land

You’re visible even when you hide
You know everything even without a brain

You feel so cold
even without a body
 
That’s why this morning the nightgown hiding under the bed
is sobbing quietly to itself

Water collects in your coffin
You’ve already left the coffin

Your head’s imprint on the moon pillow
Your body’s imprint on the cloud blanket

So after you’ve gone don’t go, don’t
So after you’ve come don’t come, don’t
Sponsors
Gemeente Rotterdam
Nederlands Letterenfonds
Stichting Van Beuningen Peterich-fonds
Prins Bernhard cultuurfonds
Lira fonds
Versopolis
J.E. Jurriaanse
Gefinancierd door de Europese Unie
Elise Mathilde Fonds
Stichting Verzameling van Wijngaarden-Boot
Veerhuis
VDM
Partners
LantarenVenster – Verhalenhuis Belvédère