Gedicht
Kim Hyesoon
AFTER YOU’RE GONE Day Six
After you’ve gone don’t go, don’tAfter you’ve come don’t come, don’t
When you depart, they close your eyes, put your hands together and cry don’t go,
don’t go
But when you say open the door, open the door, they say don’t come, don’t come
They glue a paper doll onto a bamboo stick and say don’t come, don’t come
They throw your clothes into the fire and say don’t come, don’t come
That’s why you’re footless
wingless
yet all you do is fly
unable to land
You’re visible even when you hide
You know everything even without a brain
You feel so cold
even without a body
That’s why this morning the nightgown hiding under the bed
is sobbing quietly to itself
Water collects in your coffin
You’ve already left the coffin
Your head’s imprint on the moon pillow
Your body’s imprint on the cloud blanket
So after you’ve gone don’t go, don’t
So after you’ve come don’t come, don’t
© Translation: 2018, Don Mee Choi
From: Autobiography of Death
Publisher: New Directions, New York, 2018
From: Autobiography of Death
Publisher: New Directions, New York, 2018
BEN JIJ EENMAAL GEGAAN dag zes
ben jij eenmaal gegaan ga niet doe het nietben jij eenmaal gekomen kom niet doe het niet
bij jouw vertrek sluiten ze je ogen leggen je handen bijeen roepen ga niet ga niet
zeg jij open de deur open de deur dan zeggen zij kom niet kom niet
ze plakken een papieren pop op een bamboestronk zeggen kom niet kom niet
werpen jouw kleren in de vlammen zeggen kom niet kom niet
zo heb jij geen voeten
ook heb jij geen vleugels
je kunt dus enkel vliegen
niet neerstrijken
jij mag je verbergen je bent helemaal zichtbaar
je hebt geen hersenen maar weet alles
je hebt het veel te koud
zelfs zonder lichaam
zodoende ligt vanochtend verstopt onder het bed
jouw pyjama in zijn eentje een beetje te huilen
doodskist neemt water op
uit de doodskist ben jij al weg
afdruk van jouw hoofd in het kussen van de maan
afdruk van jouw lichaam in het beddengoed van de wolken
ben jij eenmaal gegaan ga niet doe het niet
ben jij eenmaal gekomen kom niet doe het niet
© Vertaling: 2021, Lucas Hüsgen
간 다음에 엿새
간 다음에 가지 마 하지 마온 다음에 오지 마 하지 마
떠날 땐 눈 감기고 손 모아주면서 가지 마 가지 마 울더니
문 열어 문 열어 했더니 오지 마 오지 마 하잖아
대나무에 종이 인형 붙여 오지 마 오지 마 하잖아
불길에 옷 집어넣고 오지 마 오지 마 하잖아
그래서 너는 발이 없잖아
날개도 없는데
그런데 날기만 하잖아
내려앉지도 못하는데
감추어도 다 보이잖아
뇌도 없는데 다 알잖아
너무 춥잖아
몸도 없는데
그리하여 오늘 아침 침대 밑에 숨은 네 잠옷이
혼자서 가늘게 흐느끼고 있잖아
관이 물을 받고 있잖아
관에서 너는 이미 떠났잖아
달 베개엔 네 머리 자국
구름 이불엔 네 몸뚱어리 자국
그러니 간 다음에 가지 마 하지 마
그러니 온 다음에 오지 마 하지 마
© 2016, Kim Hyesoon
From: Autobiography of Death
Publisher: Moonhaksilheomsil, Seoul
From: Autobiography of Death
Publisher: Moonhaksilheomsil, Seoul
Gedichten
Gedichten van Kim Hyesoon
Close
BEN JIJ EENMAAL GEGAAN dag zes
ben jij eenmaal gegaan ga niet doe het nietben jij eenmaal gekomen kom niet doe het niet
bij jouw vertrek sluiten ze je ogen leggen je handen bijeen roepen ga niet ga niet
zeg jij open de deur open de deur dan zeggen zij kom niet kom niet
ze plakken een papieren pop op een bamboestronk zeggen kom niet kom niet
werpen jouw kleren in de vlammen zeggen kom niet kom niet
zo heb jij geen voeten
ook heb jij geen vleugels
je kunt dus enkel vliegen
niet neerstrijken
jij mag je verbergen je bent helemaal zichtbaar
je hebt geen hersenen maar weet alles
je hebt het veel te koud
zelfs zonder lichaam
zodoende ligt vanochtend verstopt onder het bed
jouw pyjama in zijn eentje een beetje te huilen
doodskist neemt water op
uit de doodskist ben jij al weg
afdruk van jouw hoofd in het kussen van de maan
afdruk van jouw lichaam in het beddengoed van de wolken
ben jij eenmaal gegaan ga niet doe het niet
ben jij eenmaal gekomen kom niet doe het niet
© 2021, Lucas Hüsgen
From: Autobiography of Death
From: Autobiography of Death
AFTER YOU’RE GONE Day Six
After you’ve gone don’t go, don’tAfter you’ve come don’t come, don’t
When you depart, they close your eyes, put your hands together and cry don’t go,
don’t go
But when you say open the door, open the door, they say don’t come, don’t come
They glue a paper doll onto a bamboo stick and say don’t come, don’t come
They throw your clothes into the fire and say don’t come, don’t come
That’s why you’re footless
wingless
yet all you do is fly
unable to land
You’re visible even when you hide
You know everything even without a brain
You feel so cold
even without a body
That’s why this morning the nightgown hiding under the bed
is sobbing quietly to itself
Water collects in your coffin
You’ve already left the coffin
Your head’s imprint on the moon pillow
Your body’s imprint on the cloud blanket
So after you’ve gone don’t go, don’t
So after you’ve come don’t come, don’t
© 2018, Don Mee Choi
From: Autobiography of Death
Publisher: 2018, New Directions, New York
From: Autobiography of Death
Publisher: 2018, New Directions, New York
Sponsors
Partners
LantarenVenster – Verhalenhuis Belvédère