Poetry International Poetry International
Gedicht

Eugenijus Ališanka

START OF THE TOURIST SEASON

the dead are walking about with small maps
in their hands

for that one it’s obviously the first trip
he never went further from his native village
than to the centre of the district
and my stars, a foreign country
probably europe he thinks
winks and blinks at night as bright as day
so where in the hell am I
the cows aren’t milked the hay’s rotting
he daren’t ask the way
in his rough tongue
he’d already like to go home

another one surely
has died quite a few times
he’s looking for the reichstag the eiffel tower
the pissing boy made of bronze
the red-light district in a word for the must do’s
designated with stars
not everything’s as it should be
on the contrary everything’s
not he’s walking in circles
already the ninth
for this one it doesn’t matter
whether it’s heaven or hell
he explores every last cranny
checking his maps

the group of grey-haired elders
all swank
spectacles with golden frames
befitting the iconography of heaven
continue their eternal vacations
not yet having abandoned the habit
of puffing on a pipe
they follow the guide
being careful not to trip
often taking pictures of themselves
feeling their own transience
constantly afraid of falling behind

the dead follow on with small
maps
not everyone can find at a single blow
the brandenburg gate
with the four horses of hell
or the triumphal arch
with insignias of the kingdom
some of them jerk about
amid four wailing walls
one sits in the bistro pergamon
sipping beer not in a hurry

everyone has their own small
map

HET TOERISTISCH SEIZOEN IS BEGONNEN

de gestorvenen lopen rond met kleine stadskaarten
in hun hand
 
van die daar kan je zien dat het zijn eerste reis is
hij is nog nooit buiten zijn geboortedorp geweest
op de dichtstbijzijnde provinciestad na
en nu dan het buitenland
echt europa denkt hij
de nacht even helder als de dag
maar wat een kloteboel
de koeien zijn niet gemolken het hooi rot weg
de weg durft hij niet te vragen
wat een boerentaal
hij wil alweer naar huis
 
deze is zeker al meer
dan één keer gestorven
zoekt de reichstag de eiffeltoren
het bronzen mannetje dat pist
de rosse buurt
kortom de verplichte bezienswaardigheden
met een ster aangestipt
niet alles is zoals het zou moeten zijn
lang niet alles
maar de raderen draaien
kijk al het negende
hem maakt het niet uit
hemel of hel
hij bezoekt alle uithoeken
controleert de kaart
 
een groep grijze oudjes
allen even koket
met hun gouden brilmonturen
perfect passend bij de iconografie van het paradijs
vervolgen hun eeuwige reis
laten de gewoonte niet varen
een pijpje te roken
volgen de gids
kijken vooral naar hun voeten
nemen veel foto’s
voelen zich hier maar tijdelijk
voortdurend bang achtergelaten te worden
 
zo lopen de gestorvenen rond met hun kleine
stadskaarten
niet iedereen vindt meteen
de brandenburgerpoort
met vier hellepaarden
of de triomfboog
met koninklijke insignes
 
sommigen zweten het uit tussen vier
rode muren
anderen zitten in café pergamon
rustig bier te slurpen
 
iedereen heeft zijn eigen kleine
stadskaart

TURISTINIAM SEZONUI PRASIDĖJUS

mirusieji vaikšto su mažais žemėlapiais
rankose

akivaizdu anam tai pirmoji kelionė
nebuvo išvykęs iš gimtojo kaimo
toliau rajono centro
ir še tau užsienis
tikriausiai europa galvoja
tik mirksi blyksi naktį šviesu kaip dieną
kokio velnio dabar
karvės nemelžtos šienas pūva
kelio klausti nedrįsta
prasčiokų kalba
jau norėtų namo

tas tikrai miręs
ne sykį
ieško reichstago eifelio bokšto
myžančio berniuko iš bronzos
raudonųjų kvartalų
žodžiu lankytinų vietų
pažymėtų žvaigždutėm
ne viskas taip kaip turėtų būti
toli gražu ne viskas
bet suka ratus
žiūrėk jau ir devintąjį
šitam nesvarbu
rojus ar pragaras
visus užkampius apeina
pasitikrina žemėlapius

žilų senukų grupė
visi elegantiški
akiniai auksiniais rėmeliais
derančiais prie rojaus ikonografijos
tęsia savo amžinas atostogas
įpročio neatsisakę
papsėti pypkę
seka gidą
daugiau žiūrėdami po kojomis
dažnai fotografuojasi
ir čia jaučias laikini
vis bijo atsilikti

vaikšto mirusieji su mažais
žemėlapiais
ne kiekvienas iškart randa
brandenburgo vartus
su keturiais pragaro žirgais
ar triumfo arką
su karalystės insignijomis
vieni blaškos tarp keturių
raudų sienų
kiti sėdi pergamono bistro
neskubėdami siurbčioja alų

kiekvienas turi savo mažą
žemėlapį
Close

HET TOERISTISCH SEIZOEN IS BEGONNEN

de gestorvenen lopen rond met kleine stadskaarten
in hun hand
 
van die daar kan je zien dat het zijn eerste reis is
hij is nog nooit buiten zijn geboortedorp geweest
op de dichtstbijzijnde provinciestad na
en nu dan het buitenland
echt europa denkt hij
de nacht even helder als de dag
maar wat een kloteboel
de koeien zijn niet gemolken het hooi rot weg
de weg durft hij niet te vragen
wat een boerentaal
hij wil alweer naar huis
 
deze is zeker al meer
dan één keer gestorven
zoekt de reichstag de eiffeltoren
het bronzen mannetje dat pist
de rosse buurt
kortom de verplichte bezienswaardigheden
met een ster aangestipt
niet alles is zoals het zou moeten zijn
lang niet alles
maar de raderen draaien
kijk al het negende
hem maakt het niet uit
hemel of hel
hij bezoekt alle uithoeken
controleert de kaart
 
een groep grijze oudjes
allen even koket
met hun gouden brilmonturen
perfect passend bij de iconografie van het paradijs
vervolgen hun eeuwige reis
laten de gewoonte niet varen
een pijpje te roken
volgen de gids
kijken vooral naar hun voeten
nemen veel foto’s
voelen zich hier maar tijdelijk
voortdurend bang achtergelaten te worden
 
zo lopen de gestorvenen rond met hun kleine
stadskaarten
niet iedereen vindt meteen
de brandenburgerpoort
met vier hellepaarden
of de triomfboog
met koninklijke insignes
 
sommigen zweten het uit tussen vier
rode muren
anderen zitten in café pergamon
rustig bier te slurpen
 
iedereen heeft zijn eigen kleine
stadskaart

START OF THE TOURIST SEASON

the dead are walking about with small maps
in their hands

for that one it’s obviously the first trip
he never went further from his native village
than to the centre of the district
and my stars, a foreign country
probably europe he thinks
winks and blinks at night as bright as day
so where in the hell am I
the cows aren’t milked the hay’s rotting
he daren’t ask the way
in his rough tongue
he’d already like to go home

another one surely
has died quite a few times
he’s looking for the reichstag the eiffel tower
the pissing boy made of bronze
the red-light district in a word for the must do’s
designated with stars
not everything’s as it should be
on the contrary everything’s
not he’s walking in circles
already the ninth
for this one it doesn’t matter
whether it’s heaven or hell
he explores every last cranny
checking his maps

the group of grey-haired elders
all swank
spectacles with golden frames
befitting the iconography of heaven
continue their eternal vacations
not yet having abandoned the habit
of puffing on a pipe
they follow the guide
being careful not to trip
often taking pictures of themselves
feeling their own transience
constantly afraid of falling behind

the dead follow on with small
maps
not everyone can find at a single blow
the brandenburg gate
with the four horses of hell
or the triumphal arch
with insignias of the kingdom
some of them jerk about
amid four wailing walls
one sits in the bistro pergamon
sipping beer not in a hurry

everyone has their own small
map
Sponsors
Gemeente Rotterdam
Nederlands Letterenfonds
Stichting Van Beuningen Peterich-fonds
Prins Bernhard cultuurfonds
Lira fonds
Versopolis
J.E. Jurriaanse
Gefinancierd door de Europese Unie
Elise Mathilde Fonds
Stichting Verzameling van Wijngaarden-Boot
Veerhuis
VDM
Partners
LantarenVenster – Verhalenhuis Belvédère