Gedicht
Arthur Sze
THE GIFT
HET GESCHENK
De stukjes van deze legpuzzel vormenstraks het gouden gezicht van Toetanchamon,
maar momenteel zijn het vlekjes
kleur verspreid over de vloer.
Deze momenten van bewustzijn
hebben geen puzzelpasvorm – hartslag
van een vliegende zwaluw – sporen
van een rode lynx op het Windsorpad,
voorgevoel dat vreugde schuilgaat in
een lucifer, in zonnebloemstengels uitrukken,
een urn leegschudden vanaf een brug
zodat de asresten een wolk vormen.
De stukjes van een leven blijven uiteindelijk
stukjes. Niemand kan papyrus herstellen
als het eenmaal vlam heeft gevat;
maar voordat de agapanthus bloeit,
voordat het lichaam verschroeit, uitwist
het bewustzijn, heb je tijd
om te puzzelen, schommelen, slingeren, brassen
huppelen, doedelen, klagen, gloeien.
© Vertaling: 2007, K. Michel
THE GIFT
The pieces of this jigsaw puzzlewill form King Tut’s gold face,
but, at the moment, they are bits
of color strewn on the floor.
These moments of consciousness
have no jigsaw fit—heartbeat
of a swallow in flight, bobcat
prints across the Windsor Trail,
premonition that joy lurks inside
a match, uprooting sunflower stalks,
tipping an urn from a bridge
so that ashes form a cloud,
The pieces of a life stay pieces
at the end. No one restores papyrus
once it has erupted into flame;
but before agapanthus blooms,
before the body scorches, razes
consciousness, you have time
to puzzle, sway, lurch, binge,
skip, doodle, whine, incandesce.
From: The Georgia Review
Gedichten
Gedichten van Arthur Sze
Close
HET GESCHENK
De stukjes van deze legpuzzel vormenstraks het gouden gezicht van Toetanchamon,
maar momenteel zijn het vlekjes
kleur verspreid over de vloer.
Deze momenten van bewustzijn
hebben geen puzzelpasvorm – hartslag
van een vliegende zwaluw – sporen
van een rode lynx op het Windsorpad,
voorgevoel dat vreugde schuilgaat in
een lucifer, in zonnebloemstengels uitrukken,
een urn leegschudden vanaf een brug
zodat de asresten een wolk vormen.
De stukjes van een leven blijven uiteindelijk
stukjes. Niemand kan papyrus herstellen
als het eenmaal vlam heeft gevat;
maar voordat de agapanthus bloeit,
voordat het lichaam verschroeit, uitwist
het bewustzijn, heb je tijd
om te puzzelen, schommelen, slingeren, brassen
huppelen, doedelen, klagen, gloeien.
© 2007, K. Michel
From: The Georgia Review
From: The Georgia Review
THE GIFT
Sponsors
Partners
LantarenVenster – Verhalenhuis Belvédère