ROOSTING TREE

on my way to the roosting tree i water
and manure one square mile of reddish-brown earth
it’s an altruistic investment i’m making it
possible for someone else to put down roots expand disrupt the ecosystem
then i give my hands a good scrub
—long and painstaking—
i peel the prints from my fingers
—careful        i am careful—

i cut my hair because i am a victim
i dye my hair because i am a thug
i cultivate a moustache to match my forged documents
—i am calm        i am calm—

i fly the boeing through the turbulence in retrospect
to the man who casually and unintentionally begot me
i take a hostage, introduce him on arrival saying
this man reminds me of you i don’t want him we need to talk it’s tragic
that i am going to wear him
and i will wear him
i will wear him like a bearskin like a cloak
his skin smells of desert heat fenugreek and open wounds

i am taking my mother back to the barren land because i love her
for the love of my mother i give all my kin back to the earth i cast off
my cloak because i love my mother because i love my mother i ward off repetition
from my clamped ovaries

my clamped ovaries are clean
my clamped ovaries are magnificent
my clamped ovaries are made of reactive metals

this is where i roost
i rust
i rest here
it ends here

roestplaats

roestplaats

onderweg naar de roestplaats
bewater en bemest ik één vierkante kilometer roodbruine aarde
het is een altruïstische investering ik maak het mogelijk voor een ander om
wortel te schieten uit te dijen het ecosysteem te verstoren
dan was ik mijn handen
– lang en grondig –
ik trek de afdrukken van mijn vingers
– voorzichtig     ik ben voorzichtig –

ik knip mijn haar omdat ik een slachtoffer ben
ik verf mijn haar omdat ik een schurk ben
ik kweek een snor voor bij mijn valse papieren
– ik ben rustig     ik ben rustig –

de boeing vlieg ik door de turbulentie in retrospectief naar de man die mij terloops en
onbedoeld verwekte
ik neem een gijzelaar, introduceer hem bij aankomst zeg
deze man doet me aan jou denken ik wil hem niet we moeten praten het is tragisch
dat ik hem zal dragen
en ik zal hem dragen
als een berenvel
ik zal hem dragen als een mantel
zijn huid ruikt naar woestijnhitte fenegriek en open wonden

mijn moeder breng ik terug naar het barre land omdat ik van haar houd
vanwege mijn moeder geef ik iedereen die op mij lijkt terug aan de aarde
ik werp mijn mantel af omdat ik van mijn moeder houd
omdat ik van mijn moeder houd bezweer ik de herhaling vanuit mijn afgeklemde
eierstokken

mijn afgeklemde eierstokken zijn schoon
mijn afgeklemde eierstokken zijn schitterend
mijn afgeklemde eierstokken zijn vervaardigd van reactieve metalen

dan rust ik
hier roest ik
hier stopt het