Poem
Lavinia Greenlaw
Serpentine
Slangachtig
Die begraven lidloze ogen kunnende infrarode hitte van mijn bloed zien.
Ik voel het kraken, het fluisteren
als wervels rimpelen en zich buigen.
Dagen van absoluut stilliggen.
Ik ga vroeg en goed slapen.
Zijn zeldzame heftige honger,
een passie voor het onmogelijke.
Hij zal zijn kaak ontwrichten
om het vast te houden.
Mijn vingers traceren de hergroepering
als dingen weer op hun plaats vallen.
Ieder seizoen maakt een afgeworpen vel
de kleuren intenser die samensmelten
met het delicate van mineralen bij zijn keel.
Smetteloos.
Prachtig, eenvoudig,
zal hij tussen ons komen.
Vorige nacht vond je zijn tand
op je kussen.
© Vertaling: 1997, Jan Eijkelboom
Serpentine
Those buried lidless eyes can seethe infra-red heat of my blood.
I feel the crack, the whisper
as vertebrae ripple and curve.
Days of absolute stillness.
I sleep early and well.
His rare violent hunger,
a passion for the impossible.
He will dislocate his jaw
to hold it.
My fingers trace the realignment
as things fall back into place.
Each season, a sloughed skin
intensifies the colours that fuse
with mineral delicacy at his throat.
Flawless.
Beautiful, simple,
he will come between us.
Last night you found his tooth
on your pillow.
Poems
Poems of Lavinia Greenlaw
Close
Serpentine
Those buried lidless eyes can seethe infra-red heat of my blood.
I feel the crack, the whisper
as vertebrae ripple and curve.
Days of absolute stillness.
I sleep early and well.
His rare violent hunger,
a passion for the impossible.
He will dislocate his jaw
to hold it.
My fingers trace the realignment
as things fall back into place.
Each season, a sloughed skin
intensifies the colours that fuse
with mineral delicacy at his throat.
Flawless.
Beautiful, simple,
he will come between us.
Last night you found his tooth
on your pillow.
Serpentine
Sponsors
Partners
LantarenVenster – Verhalenhuis Belvédère