Poem
Jürgen Rooste
ZOEKTOCHT NAAR DE EEUWIGHEID VII
ZOEKTOCHT NAAR DE EEUWIGHEID VII
ik heb besloten eeuwig te gaan levenheb een baan genomen bij het ministerie van communicatiemetafysica
als vice-kanselier
door mijn hand gaan de belangrijkste vragen der mensheid
waarvoor bestaan we
is dat wat we zien echt
als ik weet dat ik ben als ik denk wie is het dan
die denkt
hoe laat wordt hier wat te eten gegeven
is god goed slecht onverschillig of dood
welke winkels zijn open op feestdagen
welke kleur behang doen we op de muur
kun je met een naast familielid kinderen krijgen
bestaat waarheid
enz.
ik archiveer ze
rubriceer ze en plaats ze in drie ordners
onopgeloste vragen
betekenisloze vragen
stomme vragen
op elk zet ik datum tijd en een stempel van het ministerie
daarna brengt mijn sexy secretaresse ze met haar dijen geil schuivend
naar het magazijn om de eeuwigheid af te wachten
totdat iemand wordt betaald of gevonden die ze allemaal begint te beantwoorden
schriftelijk
een of andere gekke dichter zeker
verdomde inktaap
Poems
Poems of Jürgen Rooste
Close
ZOEKTOCHT NAAR DE EEUWIGHEID VII
ZOEKTOCHT NAAR DE EEUWIGHEID VII
Sponsors
Partners
LantarenVenster – Verhalenhuis Belvédère