SWIMMING IN THE DARK

ZWEMMEN IN HET DONKER

Handen voor je uit verouderd
Waterparels in de zij waar de maan niet reikt
Je andere gezicht
zo vredig als je eigen arm
 
Hoe naïef kan het zijn? – in een ballon
Deze Arabische kreet – de stilte
 
Toen kwam je bij de marge
En omringd door water en hemel
Vroeg je waar je herinneringen te laten
 
Zeg: je vond in de horizonnen van een bed je dromen
 
Schud ze, schud ze
Het buurveld bezet
 
Met gas het hart opvullen
 
tjing
 
Ze beschilderde haar lichaam en toonde aan 10 schildpadden
 
Het lichaam volgde de zon om te bezwijken
gewoon inkt
Al de namen vergeten
 
De dame een boot, een eeuwig leeg van de vergeten wateren
schrijft haar naam
Log
– ademt ijskoud water
Een walvissenregen om haar handen te vullen
 
Alles om een bewegingloos woord te vinden . . . op weg te gaan
Van toermalijn
Met jaden touw

SWIMMING IN THE DARK

Hands aged ahead of you
Pearls of water in the side not reached by the moon
Your other face
as peaceful as your own arm

How naïve can it be? – in a balloon
This Arabic yell – the silence

Then you got to the margin
And surrounded by water and sky
Asked where to leave your memories

Say: in the horizons of a bed you found your dreams

Shake them, shake them
The neighbour’s field occupied

Filling with gas the heart

ching

She painted her body and showed to 10 turtles

The body followed the sun to succumb
simply ink
Forgotten all the names

The lady-boat, an eternal vacant of the forgotten seas
writes her name
Heavily
– breathes freezing water
A rain of whales to fill her hands

All to find an unmoving word . . . to set forth 
Tourmaline-made 
Cables of jade