Poem
Ken Babstock
HUNTER DEARY AND HOSPITAL WING
HUNTER DEARY EN ZIEKENHUISVLEUGEL
Hunter Deary stoot kreten uit als perzikpitten;droog, scrotaal gezoem dat een stuip aanstipt.
Als een heup loskomt, komt hij los
voor het ontbijt en ze plopt hem er weer in
met een kruk, steen, schone slang en hennepriem.
Vraag Hunter Deary waarvoor de microben
zijn. Vraag Hunter Deary waartoe de bibliotheek
dient. Vraag Hunter Deary welke ambtenaar haar
geboorterecht betwistte, haar tot laat buiten zijn, haar
nachtelijke uitzending op breedband.
De mannen in fluorescerende hesjes. Het gat in het
plastic. De dpm. De hechtingen. Lekker knus.
Lekker knus. De hechtingen. De delen per miljoen.
Ziekenhuisvleugel zingt tot zijn kinderen.
Kinderen van bloedlong.
Kinderen van gedonder.
Ziekenhuisvleugel zingt tot zijn kinderen.
Lekker knus. De hechtingen. De delen per miljoen.
Hunter Deary heeft op het taakvenster geklikt
leest er wat ze uit de gedachte hebben geknipt:
een topografische kaart van het gebied, een ader
donkert de draslanden, loopt noordwaarts door
een of andere gematigde zone. Hunter Deary liet gas
in een vogelnest achter, tassen onder een bypass*,
fenobarbital** in het slik van de Don. Hunter
Deary bij tractie. Hunter Deary in Huntsville.
Ze telt de dagen af naar een hoorzitting, terend op
zwarte pompoen, op kaassliert, op
merg uit een alkenvleugel geslurpt. Eeuwen
in ijsbel. Kalverend. Het nepvermiljoen.
Kalverend. IJsbellen. Het nepvermiljoen.
Ziekenhuisvleugel zingt tot zijn kinderen.
Kinderen geslachtloos en gezuiverd geboren.
Gelode gameten in kikkerpoelen.
Ziekenhuisvleugel zingt tot zijn kinderen.
Kalverend. De tijden. Het nepvermiljoen.
© Vertaling: 2013,
* Bypass heeft hier de betekenis van ‘verkeersomleiding’.
** Barbituraat, gebruikt als slaapmiddel.
HUNTER DEARY AND HOSPITAL WING
Hunter Deary emits noises like peach pits;dry, scrotal humming that punctuates fits.
When a hip comes loose it comes loose
before breakfast and she pops it back in
with a winch, a rock, a clean tube and hemp belt.
Ask Hunter Deary what the microbes
are for. Ask Hunter Deary what the library’s
for. Ask Hunter Deary what agent con-
tested her birthright, her staying out late, her
transmission on broadband at night.
The men in the neon X. The hole in the
plastic. The ppb. The stitches. The snug.
The snug. The stitches. The parts per billion.
Hospital Wing sings to his children.
Children of blood lung.Children of static.
Hospital Wing sings to his children.
The snug. The stitches. The parts per billion.Hunter Deary has clicked on the task pane
reads there what they cut from the thought:
a topographical map of the region, a vein
darkening wetlands, strung north through
some temperate zone. Hunter Deary left gas
in a bird’s nest, bags under bypasses,
phenobarbital in the mud of the Don. Hunter
Deary in traction. Hunter Deary in Huntsville.
She’s counting down days to a hearing, fed on
black pumpkin, on cheese string, on
marrow sucked through wing of an auk. Ages
in ice bubble. Calving. The fake vermillion.
Calving. Ice bubbles. The fake vermillion.
Hospital Wing sings to his children.
Children born sexless and cleansed.Leaded gametes in frog ponds.
Hospital Wing sings to his children.
Calving. The ages. The fake vermillion.
© 2011, Ken Babstock
From: Methodist Hatchet
Publisher: House of Anansi Press, Toronto
From: Methodist Hatchet
Publisher: House of Anansi Press, Toronto
Poems
Poems of Ken Babstock
Close
HUNTER DEARY AND HOSPITAL WING
Hunter Deary emits noises like peach pits;dry, scrotal humming that punctuates fits.
When a hip comes loose it comes loose
before breakfast and she pops it back in
with a winch, a rock, a clean tube and hemp belt.
Ask Hunter Deary what the microbes
are for. Ask Hunter Deary what the library’s
for. Ask Hunter Deary what agent con-
tested her birthright, her staying out late, her
transmission on broadband at night.
The men in the neon X. The hole in the
plastic. The ppb. The stitches. The snug.
The snug. The stitches. The parts per billion.
Hospital Wing sings to his children.
Children of blood lung.Children of static.
Hospital Wing sings to his children.
The snug. The stitches. The parts per billion.Hunter Deary has clicked on the task pane
reads there what they cut from the thought:
a topographical map of the region, a vein
darkening wetlands, strung north through
some temperate zone. Hunter Deary left gas
in a bird’s nest, bags under bypasses,
phenobarbital in the mud of the Don. Hunter
Deary in traction. Hunter Deary in Huntsville.
She’s counting down days to a hearing, fed on
black pumpkin, on cheese string, on
marrow sucked through wing of an auk. Ages
in ice bubble. Calving. The fake vermillion.
Calving. Ice bubbles. The fake vermillion.
Hospital Wing sings to his children.
Children born sexless and cleansed.Leaded gametes in frog ponds.
Hospital Wing sings to his children.
Calving. The ages. The fake vermillion.
From: Methodist Hatchet
HUNTER DEARY AND HOSPITAL WING
Sponsors
Partners
LantarenVenster – Verhalenhuis Belvédère