23

Love, unable to sleep.
    And night, like dawn
    goes to his cave.
And lovers toss their names
in inkwells where the ink only knows their death.
 
A star skips over graves
    whose names
            the mouth of the wind refuses
    to pronounce.
She embraces me and leaves.

23

Daar is de liefde ontwaakt
en de nacht gaat net als de morgen
naar zijn hol
Geliefden gooien hun namen
in inktpotten waarin de inkt niets weet dan dat zij stierven
 
Een ster flaneert over de graven
die zelfs de mond van de wind niet zullen delen
in het noemen van haar namen
Zij omhelst mij, verdwijnt

32