Poem
Leonard Nolens
Tell the children we’re no good 2
Tell the children we’re no good.Tell the daughter who twirls in her sleep
That a dreamt waltz isn’t a job, tell
Her the giddy flourish of three-four time
Will cripple her feet. We taught her to walk once,
Live our life slowly, proceeding with caution.
Time is too short to waste it on dancing:
Instead we worship God’s law of the clock,
The zone of reality that’s navigable.
We must spare our loved one the pain
Of swans enmeshed in a lake full of tutus.
© Translation: 2011, Paul Vincent
Zeg aan de kinderen dat wij niet deugen 2
Zeg aan de kinderen dat wij niet deugen 2
Zeg aan de kinderen dat wij niet deugen.Zeg aan de dochter die danst in haar slaap
Dat een droom van een wals geen beroep is, zeg
Dat het draaiziek omhaal van een driekwartsmaat
Haar voeten verknoeit. Wij leerden haar lopen
Om traag en bedachtzaam ons leven te leiden.
Wij hebben geen tijd om de tijd te verdansen
En knielen voor God zijn gebod van de klok,
Het begaanbaar gebied van de werkelijkheid.
Wij moeten ons meisje de pijn besparen
Van zwanen verstrikt in een meer van tutu’s.
© 2011, Leonard Nolens
From: Zeg aan de kinderen dat wij niet deugen
Publisher: Em. Querido's Uitgeverij, Amsterdam/Antwerpen
From: Zeg aan de kinderen dat wij niet deugen
Publisher: Em. Querido's Uitgeverij, Amsterdam/Antwerpen
Poems
Poems of Leonard Nolens
Close
Tell the children we’re no good 2
Tell the children we’re no good.Tell the daughter who twirls in her sleep
That a dreamt waltz isn’t a job, tell
Her the giddy flourish of three-four time
Will cripple her feet. We taught her to walk once,
Live our life slowly, proceeding with caution.
Time is too short to waste it on dancing:
Instead we worship God’s law of the clock,
The zone of reality that’s navigable.
We must spare our loved one the pain
Of swans enmeshed in a lake full of tutus.
© 2011, Paul Vincent
From: Zeg aan de kinderen dat wij niet deugen
From: Zeg aan de kinderen dat wij niet deugen
Tell the children we’re no good 2
Tell the children we’re no good.Tell the daughter who twirls in her sleep
That a dreamt waltz isn’t a job, tell
Her the giddy flourish of three-four time
Will cripple her feet. We taught her to walk once,
Live our life slowly, proceeding with caution.
Time is too short to waste it on dancing:
Instead we worship God’s law of the clock,
The zone of reality that’s navigable.
We must spare our loved one the pain
Of swans enmeshed in a lake full of tutus.
© 2011, Paul Vincent
Sponsors
Partners
LantarenVenster – Verhalenhuis Belvédère