Poem
Leonard Nolens
Tell the children we’re no good 10
Tell the children we’re no good.We beget them, then cravenly turn
Into helpless beings, and merge
With the person we seek by breeding new people.
We create problems to deliver ourselves
From ourselves. Someone else takes the tab for my high.
We’re fond of giving those absent our own
Face, the address, the birthday, the pet name
Of the one we’re missing. And we make a daughter
Of our loss. And we suckle a son
Whose thirst repeats us in irretrievable ways.
© Translation: 2011, Paul Vincent
Zeg aan de kinderen dat wij niet deugen 10
Zeg aan de kinderen dat wij niet deugen 10
Zeg aan de kinderen dat wij niet deugen,Dat wij hen verwekken om laf te verdwijnen
In weerloze wezens, om op te gaan
In de mens die wij zoeken door mensen te kweken.
Wij scheppen problemen om ons te verlossen
Van ons. En een ander draait op voor mijn roes.
Wij geven afwezigen graag het gezicht
Van onszelf, het adres, de verjaardag, de roepnaam
Van wie ons ontbreekt. En wij maken een dochter
Van ons gemis. En wij zogen een zoon
Wiens dorst ons onachterhaalbaar herhaalt.
© 2011, Leonard Nolens
From: Zeg aan de kinderen dat wij niet deugen
Publisher: Em. Querido's Uitgeverij, Amsterdam/Antwerpen
From: Zeg aan de kinderen dat wij niet deugen
Publisher: Em. Querido's Uitgeverij, Amsterdam/Antwerpen
Poems
Poems of Leonard Nolens
Close
Tell the children we’re no good 10
Tell the children we’re no good.We beget them, then cravenly turn
Into helpless beings, and merge
With the person we seek by breeding new people.
We create problems to deliver ourselves
From ourselves. Someone else takes the tab for my high.
We’re fond of giving those absent our own
Face, the address, the birthday, the pet name
Of the one we’re missing. And we make a daughter
Of our loss. And we suckle a son
Whose thirst repeats us in irretrievable ways.
© 2011, Paul Vincent
From: Zeg aan de kinderen dat wij niet deugen
From: Zeg aan de kinderen dat wij niet deugen
Tell the children we’re no good 10
Tell the children we’re no good.We beget them, then cravenly turn
Into helpless beings, and merge
With the person we seek by breeding new people.
We create problems to deliver ourselves
From ourselves. Someone else takes the tab for my high.
We’re fond of giving those absent our own
Face, the address, the birthday, the pet name
Of the one we’re missing. And we make a daughter
Of our loss. And we suckle a son
Whose thirst repeats us in irretrievable ways.
© 2011, Paul Vincent
Sponsors
Partners
LantarenVenster – Verhalenhuis Belvédère