DICTATE

BEVEL

Met zijn tarwedraad drong het door
bewerkt tin, mijn lippeningang.
Met zijn parasiet drong het
diep door in mijn borstwolk, om te versmelten met
hemel.
Met zijn zeer eigen anker drong het door
en deed mij verzen bloeden in de toespraak
van de zee.
En dus. Alle kusten komen aan
bij deze barrière.
En licht spreidt uit. Onachtzaam heft
het knokken in het lijf zijn unieke masker.
Want hier bestond ik nog niet,
met open vleugels, en dus, en dus, dit.

DICTATE

By its wheated thread, it penetrated
worked tin, my lips’ opening.
By its parasite, it penetrated
deeply my pectoral cloud, to merge with
sky.
By its singular anchor, it penetrated
bleeding me of verse in the sea’s
oration.
And so. All coasts arrive
at this barrier.
And light spreads. Imprudently, the melee
in the body raises its unique mask.
For here i did not exist yet,
wings open, and so, and so, this.