We must count in Babylon

We moeten tellen in Babylon

We moeten tellen in Babylon.
Zeker in Babylon moeten we tellen,

de dagen en de doden tellen,
de vertrekken van het paleis,

zijn stenen, zijn trappen, zijn
flakkerende lampen, moeten we

de wolken tellen, de blaadjes van de bloemen,
de uren, we moeten de uren tellen

terwijl ze verstrijken
zo langzaam voor de jonge,

zo snel voor de verdorde
heersers van deze plek,

driftige slachters van de rede
die verborgen is. Zeker

in Babylon moeten we tellen,
de door slaven onderhouden tuinen

en opgetrokken torens in deze
spoedig in stof opgaande stad,

de dagen en de doden tellen.
Moeten we het stof tellen?

We must count in Babylon.
Surely in Babylon we must count,

count the days and the dead,
the chambers of the palace,

its stones, its steps, its
flaring lamps, must count

the clouds, the petals of the flowers,
the hours, we must count the hours

as they pass
so slowly for the young,

so swiftly for the withered
masters of this place,

ardent assassins of speech
hidden away. Surely

in Babylon we must count
the gardens tended, the towers raised

by slaves in this city
soon to be dust, count

the days and the dead.
Must we count the dust?