The Sweatmark

DE ZWEETPLEK

De zweetplek op zijn t-shirt had die dag
de vorm van de kaart van Ierland. Niet zo een
als in een gewone atlas, maar meer
iets als de oerkaart die bij hun thuis
aan de muur hing - waar het trouwens nooit
zo heet werd, in geen honderd jaar. Hij wiste
zich het druipnatte voorhoofd met een mouw
en hield de onderkant van het shirt van zich af
om nog eens goed naar die zweetplek te kijken.
Het was Ierland, absoluut, zelfs ondersteboven
gezien. Zijn eigen county, Donegal,
lag precies boven zijn rechtertepel.
Kerry stak uit in de richting van de lever,
terwijl Dublin helemaal nergens was.
Hij haalde zijn vingers door zijn warme haar.
Wat had dit te betekenen, als het al
iets betekende? De laatste tijd had hij constant
zweetplekken, alleen niet eerder een landkaart.
Was het soms een wenk, dat hij naar huis moest?
Waarom anders vertoonde zijn t-shirt juist daar
zo’n plek, waar er nooit eerder een had gezeten?
Hij vroeg zich af of hij naar huis zou bellen.
Toen zei de stem in zijn hoofd, die stem
die hij haatte, dat hij dat shirt nu meteen
uit moest trekken en in de wasmand gooien.
Als het echt een kaart was, en een teken,
dan zou het de wasserette wel overleven -
hetgeen niet het geval bleek, en eigenlijk
ook niets bewees, bedacht hij achteraf.
Maar die zweetplek kwam nooit meer terug.

The Sweatmark

The sweatmark on his teeshirt that day
made a map of Ireland, not the map
you’d see in a current atlas, but one
like the ur-map that hung on his wall
at home – where it never got this hot,
not in a hundred years. He wiped
his leaking brow with his half-sleeve
and held the base of the teeshirt out
to look at the sweatmark again.
It was Ireland, all right, even seen
upside down. His own county,
Donegal, was over his right nipple.
Kerry kicked towards the liver
while Dublin was nowhere at all.
He sleeked down his warm hair
with his fingers. What did this mean,
if anything? He got sweatmarks
all these days, but never a map before.
Was it a signal calling him back?
Why else was the teeshirt only marked
in that spot, unlike every other time?
He wondered should he phone home.
Then that voice in his head he hated
told him to take the teeshirt off
and shove it in the laundry basket.
If it really was a map and a sign
it would survive the launderette –
which it didn’t, not that that proved
anything, he afterwards thought.
But that sweatmark never reappeared.