Pierre Alferi

In januari 1991 volgde Chercher une phrase (Een zin zoeken), een compact essay over taal en literatuur, maar vanaf september van datzelfde jaar boorde hij met de dichtbundel Les allures naturelles (De natuurlijke allures) voorgoed de dichterlijke ader aan. Zijn tweede dichtbundel Le chemin familier du poisson combatif (De vertrouwde weg van de kempvis, 1992) is gestructureerd in vier cyclussen waarin de verteller zijn omgeving achtereenvolgens als een vis, een slak, een stekelbaars en een vlieg registreert. Het plaatsen van de schrijver – en dus ook lezer – in een proefsituatie staat centraal in de poëtica van Alferi. Hij ziet de literatuur als een ‘expérience transformatrice’ (transformerende ervaring) die ingaat tegen de ‘geconditioneerde poëzie-reflex’.

Dat houdt ook in dat Alferi zijn eigen verworvenheden telkens weer in vraag stelt en nooit twee keer hetzelfde boek schrijft. Zo hanteert Alferi in De vertrouwde weg van de kempvis een waaier aan uiteenlopende compositieregels, terwijl hij de bundel daarop, Kub Or (1994), een strak korset van zeven afdelingen van zeven gedichten van zeven verzen van zeven lettergrepen aanmeet. Daarnaast breidde hij zijn werkveld naar het audiovisuele uit met Cinépoèmes & films parlants (Filmgedichten en sprekende films, 2003), en naar het plastische door eigen tekeningen aan zijn teksten toe te voegen, zoals in Intime (Intiem, 2004 en 2013), of door het ontwerpen van calligrammatische panelen voor de tramhalten van de eind 2012 geopende Parijse lijn T3B, die gaat van de Porte de Vincennes tot de Porte de la Chapelle.

Daarnaast is Pierre Alferi de auteur van talloze filmrecensies en verschillende romans, waaronder de feuilletonroman Kiwi (2012), die aanvankelijk van 8 maart 2010 tot 5 april 2011 naar rata van een aflevering per week online verscheen. Sinds 2014 doceert hij Geschiedenis van de Literaire Schepping aan de École Nationale Supérieure des Beaux Arts te Parijs. Literatuur in het Nederlands
Gedichten uit Kub Or verschenen in Yang (32ste jg., nr. 5, december 1996), uit Les allures naturelles in Jijjajij (nr. 4, februari 1997) en uit Le chemin familier du poisson combatif in Jan H. Mysjkin, Gelukkig tussen ruïnes van bordkarton. Levende Franse poëzie 1980-2000 (Poëziecentrum, Gent, 2014). Alle vertalingen zijn van de hand van Jan H. Mysjkin.

Bibliografie
Guillaume d'Ockham le singulier (essay), Minuit, coll. Philosophie, Paris 1989
Chercher une phrase (essay), Christian Bourgois, coll. Détroits, Paris 1991
Les Allures naturelles (poëzie), POL, Paris 1991
Le Chemin familier du poisson combatif (poëzie), POL, Paris 1992
Kub Or (poëzie), POL, Paris 1994
Fmn (roman), POL, Paris 1994
Sentimentale journée (poëzie), POL, Paris 1997
Le Cinéma des familles (roman), POL, Paris 1999
La Voie des airs (poëzie), POL, Paris 2004
Des enfants et des monstres (essay), POL, Paris 2004
Les Jumelles (roman), POL, Paris 2009
Après vous (roman), POL, Paris 2010
Kiwi (roman), POL, Paris 2012