Gedicht
Tonnus Oosterhoff
THAT IS WHERE THERE STOOD AN APPLE TREE
This poem is accompanied by Bach\'s Inventio, with which it runs in synchronyI
that is where there stood an apple tree that we felled later, it had an ailment and that yellow thing there
on that branch that was
a swing thing
excuse me?
a plastic swing thing
a toddler swing impossible to fall out of, plastic pants a kind of God’s hand but then for kiddies.
not that the grownup Martin ever became really tall, perhaps twice as tall as he is here,
don’t you think so Herman?
me neither
excuse me?
I think as little as you
do be quiet! do be quiet! we’re entertaining, our friends are round why don’t you look for
that Network video that one they’ll want to watch too.
Herman is over six feet tall he does not get it, no, men over six feet tall never get the
notion to go hang themselves
they do not get the point of height
Minolta Minolta
Herman with the super-eight filming bends at the knees looking down on Alice directing the picture
with her hand around Martin’s tummy readjusting the white nappy. shows the child out of
the ship with flowers shows the child against the sun in which his father is busy super-eighting
that his shadow is out of view because shadows would spoil the film
Alice sees the toddler finger Herman is looking for the video upstairs, not a quiet walker,
joy gushes out of the film-child like a tap… who closes it, who opens it? it is a strange
afternoon and the guests think: time to go?
II
along the beachfronts in all the popular resorts in Spain, trendy Dutch young people are on the look-out for
well-to-do tourists
they share a drink, share travel tips,
act naturally but all the while are checking out if these could be potential customers for
a time-share contract
Network was in Alicante disguised as an unsuspecting couple and filmed from a bag how a
young man enticed them along to this show home
look: Martin!
there he is
that’s the last time that I saw him
both of us saw him not a clue what he’d been up to these last few years
the garage doors are on this excellent remote control, look, there you can see the front of your own
hacienda, plastered yellow, yes indeed, a colourful sight, you can imagine just how spectacular
the view is, we’ll see that soon, we’ll see that soon, the view we will admire in a moment but first – [they
go inside]
and now we’ve lost him later get another glimpse though of that I’m not too sure Herman thinks
it’s not yet then I do, but well, but well….
[commentator’s voice]: ‘Where others take over and increasingly put on the pressure of now
or never.’ ‘But I can always change my mind?’ ‘You can always change your mind for up to
a week. Still if you don’t sign now, then this place will be someone else’s tonight.’
rewind the tape Herman, rewind that tape again sometimes I want to see him all day long
and then never again then all the time
Network was in Alicante disguised as an unsuspecting couple and filmed from a bag
and his curls
are lighter
that is the sun
just go for it, you go for it! if it feels so completely right to you then you’ve got to, no
ifs and buts, just do it now.
even as a small child he heard voices that told him what to do
III
defecation and urine passed no pulse and no breath but according to the hospital consultant
the neck’s not broken asphyxiation but not broken
down in the throat is a small box with inside the jewel force of life you can open it by pulling
hard on the tongue
pull on the tongue! pull on the tongue! pull on the tongue, release the second soul in the same body
by keeping on pulling on the red human tongue and with that breath returns the ship with flowers
hello dad. hello mum. to your health. a brand new deal. the old time-share is null
and void you’ve returned to us safe and sound now you’re watching with us always.
those old films, the video, the apple tree in which God’s hand that yellow swing thing hung,
the balcony of the show home where you
I have to see him, I have to see him
sometimes I want to see him all day long and then never
because one day he’ll try again
© Translation: 2004, Karlien van den Beukel
© Music: J.S. Bach
From: Two-part Inventio in C Minor, bwv no. 773
Mireille Lagacé, harpsichord, 1978
Approche, cal 6651 (c) Calliope 1996
Dit gedicht wordt begeleid door de Inventio van Bach, omdat het synchroon loopt met dit stuk
Dit gedicht wordt begeleid door de Inventio van Bach, omdat het synchroon loopt met dit stuk
I
dat is waar daar stond een appelboom die later is gerooid, hij had een ziekte en dat gele ding daar
aan die tak dat was
zo’n schommel
wat zeg je?
zo’n plastic schommel
peuterschommel waar je niet uit vallen kan een plastic broek een soort Gods hand maar dan voor kleintjes.
echt een lange man is Martin trouwens nooit geworden, misschien twee keer wat hij hier is
denk je ook niet Herman?
ik ook niet
wat zeg je?
ik denk net zo min als jij
hou je gemak! hou je gemak! we hebben gasten goede vrienden zoek jij die video van
Netwerk maar die willen ze straks ook nog zien.
Herman is zowat twee meter hij begrijpt het niet, nee, mannen van twee meter komen nooit
op het idee zich te verhangen
ze snappen niet wat hoogte doet
Minolta Minolta
Herman met de super-acht buigt door zijn knieën filmend neerziend op Alice die op het filmen
toeziet met haar hand om Martins buikje iets verschikkend aan zijn luier. wijst het kind vanuit het schip
met bloemen wijst het kind tegen de zon waarin zijn vader staat te super-achten
dat zijn schaduw niet in beeld komt want dat zou de film bederven
Alice ziet de kindervinger Herman zoekt de video op zolder, zacht kan hij niet lopen, uit
het filmkind stroomt geluk als uit een kraan... wie draait hem uit, wie draait hem aan? het is een rare
middag en de gasten denken: gaan?
II
langs de boulevards van alle badplaatsen in Spanje zie je vlotte Nederlandse jongelui op zoek naar
well-to-do toeristen
ze drinken mee, wijzen de weg,
ze doen zich voor maar vissen ondertussen uit of dit potentiële klanten zijn voor een
time-share contract
Netwerk was in Alicante om vermomd als nietsvermoedend stel vanuit een tas te filmen hoe een
jongeman ze meetroonde naar deze voorbeeldwoning
kijk: Martin!
dat is ie
de laatste keer dat ik hem zag
dat wij hem zagen wisten al een paar jaar niet meer waar hij uithing
de garagedeuren zijn op afstand te bedienen, kijk, daar ziet u al de balustrade van uw eigen home,
geelgepleisterd, inderdaad, een kleurig schouwspel, kunt u zich voorstellen wat daar het uitzicht
van zal zijn dat zien we straks, dat zien we straks, ik laat u dadelijk het uitzicht zien maar eerst – [ze gaan
naar binnen]
nu zijn we hem kwijt straks nog even in een glimp maar dat weet ik niet zeker Herman denkt van niet
maar ik van wel, maar goed, maar goed...
[commentaarstem zegt:] ‘Waar anderen het overnemen en de sfeer steeds meer er een wordt van nu
of nooit.’ ‘Maar ik kan dus altijd terug?’ ‘Tot een week kunt u altijd nog terug. Maar als u nu níet tekent,
is de plek vanavond van een ander.’
spoel nog eens terug. Herman, spoel nog eens terug die band ik wil hem soms de hele dag wel zien
en dan opeens nooit meer en dan weer steeds
Netwerk was in Alicante om vermomd als nietsvermoedend stel vanuit een tas te filmen
zijn krullen
iets lichter
dat is de zon
dat moet je doen. je moet het doen! als dat is wat het beste bij jou past dan moet je ’t doen,
niet treuzelen, maar meteen doen.
hij hoorde als klein kind al stemmen die hem zeiden wat te doen
III
defecatie en urinelozing pols afwezig en geen ademhaling maar de nek is volgens de
ziekenhuisarts niet gebroken asphyxie maar niet gebroken
achter in de keel zit een klein doosje met juwelen levenskracht je maakt het open door te trekken
aan de tong
trek aan de tong! trek aan de tong! trek aan de tong, bevrijdt de tweede ziel in ’t zelfde
lichaam door te blijven trekken aan de rode mensentong en met de adem keert het schip met bloemen
dag vader. dag moeder. gezondheid. een nieuw contract. de oude time-share is
verscheurd je bent gezond weer teruggekeerd nu kijk je altijd met ons mee.
de oude films, de video, de appelboom waarin Gods hand de gele schommel hing de vide van de
voorbeeldwoning waar je
ik moet hem zien, ik moet hem zien,
soms wil ik hem de hele dag wel zien en dan weer nooit
want hij probeert het nog een keer
© 2002, Tonnus Oosterhoff
From: Wij zagen ons in een kleine groep mensen veranderen.
Publisher: De Bezige Bij, Amsterdam
© Music: J.S. Bach
From: Tweestemmige Inventio in C Mol, bwv nr. 773
Mireille Lagacé, klavecimbel, 1978
Approche, cal 6651 (c) Calliope 1996
From: Wij zagen ons in een kleine groep mensen veranderen.
Publisher: De Bezige Bij, Amsterdam
Gedichten
Gedichten van Tonnus Oosterhoff
Close
Dit gedicht wordt begeleid door de Inventio van Bach, omdat het synchroon loopt met dit stuk
Dit gedicht wordt begeleid door de Inventio van Bach, omdat het synchroon loopt met dit stukI
dat is waar daar stond een appelboom die later is gerooid, hij had een ziekte en dat gele ding daar
aan die tak dat was
zo’n schommel
wat zeg je?
zo’n plastic schommel
peuterschommel waar je niet uit vallen kan een plastic broek een soort Gods hand maar dan voor kleintjes.
echt een lange man is Martin trouwens nooit geworden, misschien twee keer wat hij hier is
denk je ook niet Herman?
ik ook niet
wat zeg je?
ik denk net zo min als jij
hou je gemak! hou je gemak! we hebben gasten goede vrienden zoek jij die video van
Netwerk maar die willen ze straks ook nog zien.
Herman is zowat twee meter hij begrijpt het niet, nee, mannen van twee meter komen nooit
op het idee zich te verhangen
ze snappen niet wat hoogte doet
Minolta Minolta
Herman met de super-acht buigt door zijn knieën filmend neerziend op Alice die op het filmen
toeziet met haar hand om Martins buikje iets verschikkend aan zijn luier. wijst het kind vanuit het schip
met bloemen wijst het kind tegen de zon waarin zijn vader staat te super-achten
dat zijn schaduw niet in beeld komt want dat zou de film bederven
Alice ziet de kindervinger Herman zoekt de video op zolder, zacht kan hij niet lopen, uit
het filmkind stroomt geluk als uit een kraan... wie draait hem uit, wie draait hem aan? het is een rare
middag en de gasten denken: gaan?
II
langs de boulevards van alle badplaatsen in Spanje zie je vlotte Nederlandse jongelui op zoek naar
well-to-do toeristen
ze drinken mee, wijzen de weg,
ze doen zich voor maar vissen ondertussen uit of dit potentiële klanten zijn voor een
time-share contract
Netwerk was in Alicante om vermomd als nietsvermoedend stel vanuit een tas te filmen hoe een
jongeman ze meetroonde naar deze voorbeeldwoning
kijk: Martin!
dat is ie
de laatste keer dat ik hem zag
dat wij hem zagen wisten al een paar jaar niet meer waar hij uithing
de garagedeuren zijn op afstand te bedienen, kijk, daar ziet u al de balustrade van uw eigen home,
geelgepleisterd, inderdaad, een kleurig schouwspel, kunt u zich voorstellen wat daar het uitzicht
van zal zijn dat zien we straks, dat zien we straks, ik laat u dadelijk het uitzicht zien maar eerst – [ze gaan
naar binnen]
nu zijn we hem kwijt straks nog even in een glimp maar dat weet ik niet zeker Herman denkt van niet
maar ik van wel, maar goed, maar goed...
[commentaarstem zegt:] ‘Waar anderen het overnemen en de sfeer steeds meer er een wordt van nu
of nooit.’ ‘Maar ik kan dus altijd terug?’ ‘Tot een week kunt u altijd nog terug. Maar als u nu níet tekent,
is de plek vanavond van een ander.’
spoel nog eens terug. Herman, spoel nog eens terug die band ik wil hem soms de hele dag wel zien
en dan opeens nooit meer en dan weer steeds
Netwerk was in Alicante om vermomd als nietsvermoedend stel vanuit een tas te filmen
zijn krullen
iets lichter
dat is de zon
dat moet je doen. je moet het doen! als dat is wat het beste bij jou past dan moet je ’t doen,
niet treuzelen, maar meteen doen.
hij hoorde als klein kind al stemmen die hem zeiden wat te doen
III
defecatie en urinelozing pols afwezig en geen ademhaling maar de nek is volgens de
ziekenhuisarts niet gebroken asphyxie maar niet gebroken
achter in de keel zit een klein doosje met juwelen levenskracht je maakt het open door te trekken
aan de tong
trek aan de tong! trek aan de tong! trek aan de tong, bevrijdt de tweede ziel in ’t zelfde
lichaam door te blijven trekken aan de rode mensentong en met de adem keert het schip met bloemen
dag vader. dag moeder. gezondheid. een nieuw contract. de oude time-share is
verscheurd je bent gezond weer teruggekeerd nu kijk je altijd met ons mee.
de oude films, de video, de appelboom waarin Gods hand de gele schommel hing de vide van de
voorbeeldwoning waar je
ik moet hem zien, ik moet hem zien,
soms wil ik hem de hele dag wel zien en dan weer nooit
want hij probeert het nog een keer
© 2002, Tonnus Oosterhoff
From: Wij zagen ons in een kleine groep mensen veranderen.
Publisher: 2002, De Bezige Bij, Amsterdam
© Music: J.S. Bach
From: Tweestemmige Inventio in C Mol, bwv nr. 773
Mireille Lagacé, klavecimbel, 1978
Approche, cal 6651 (c) Calliope 1996
From: Wij zagen ons in een kleine groep mensen veranderen.
Publisher: 2002, De Bezige Bij, Amsterdam
THAT IS WHERE THERE STOOD AN APPLE TREE
This poem is accompanied by Bach\'s Inventio, with which it runs in synchronyI
that is where there stood an apple tree that we felled later, it had an ailment and that yellow thing there
on that branch that was
a swing thing
excuse me?
a plastic swing thing
a toddler swing impossible to fall out of, plastic pants a kind of God’s hand but then for kiddies.
not that the grownup Martin ever became really tall, perhaps twice as tall as he is here,
don’t you think so Herman?
me neither
excuse me?
I think as little as you
do be quiet! do be quiet! we’re entertaining, our friends are round why don’t you look for
that Network video that one they’ll want to watch too.
Herman is over six feet tall he does not get it, no, men over six feet tall never get the
notion to go hang themselves
they do not get the point of height
Minolta Minolta
Herman with the super-eight filming bends at the knees looking down on Alice directing the picture
with her hand around Martin’s tummy readjusting the white nappy. shows the child out of
the ship with flowers shows the child against the sun in which his father is busy super-eighting
that his shadow is out of view because shadows would spoil the film
Alice sees the toddler finger Herman is looking for the video upstairs, not a quiet walker,
joy gushes out of the film-child like a tap… who closes it, who opens it? it is a strange
afternoon and the guests think: time to go?
II
along the beachfronts in all the popular resorts in Spain, trendy Dutch young people are on the look-out for
well-to-do tourists
they share a drink, share travel tips,
act naturally but all the while are checking out if these could be potential customers for
a time-share contract
Network was in Alicante disguised as an unsuspecting couple and filmed from a bag how a
young man enticed them along to this show home
look: Martin!
there he is
that’s the last time that I saw him
both of us saw him not a clue what he’d been up to these last few years
the garage doors are on this excellent remote control, look, there you can see the front of your own
hacienda, plastered yellow, yes indeed, a colourful sight, you can imagine just how spectacular
the view is, we’ll see that soon, we’ll see that soon, the view we will admire in a moment but first – [they
go inside]
and now we’ve lost him later get another glimpse though of that I’m not too sure Herman thinks
it’s not yet then I do, but well, but well….
[commentator’s voice]: ‘Where others take over and increasingly put on the pressure of now
or never.’ ‘But I can always change my mind?’ ‘You can always change your mind for up to
a week. Still if you don’t sign now, then this place will be someone else’s tonight.’
rewind the tape Herman, rewind that tape again sometimes I want to see him all day long
and then never again then all the time
Network was in Alicante disguised as an unsuspecting couple and filmed from a bag
and his curls
are lighter
that is the sun
just go for it, you go for it! if it feels so completely right to you then you’ve got to, no
ifs and buts, just do it now.
even as a small child he heard voices that told him what to do
III
defecation and urine passed no pulse and no breath but according to the hospital consultant
the neck’s not broken asphyxiation but not broken
down in the throat is a small box with inside the jewel force of life you can open it by pulling
hard on the tongue
pull on the tongue! pull on the tongue! pull on the tongue, release the second soul in the same body
by keeping on pulling on the red human tongue and with that breath returns the ship with flowers
hello dad. hello mum. to your health. a brand new deal. the old time-share is null
and void you’ve returned to us safe and sound now you’re watching with us always.
those old films, the video, the apple tree in which God’s hand that yellow swing thing hung,
the balcony of the show home where you
I have to see him, I have to see him
sometimes I want to see him all day long and then never
because one day he’ll try again
© 2004, Karlien van den Beukel
Sponsors
Partners
LantarenVenster – Verhalenhuis Belvédère