Poetry International Poetry International
Gedicht

Elly de Waard

montpellier

The shimmering city;
down in the shade of trees
rustling the sycamore leaves

are set in motion by a
sudden cooling gust of wind -
then once again are still

and around my ankles
some have settled.
Expansive, this, so balmy

and so unlike the timid
settlement, where I
was shut up in my thoughts

because of the closeness
and definability
of every sound; but here

in the open space
of a city with distant
and uninterrupted traffic

that mutes itself in its own flow
and equalizes
all other sounds, I can let my thoughts

go like a herd
and let them graze
on the scale, the breath

of what is urban, while I myself
scattered, guarding them, sit
on the esplanade

absorbed in this peaceful size
my feet, planted as they are
in the leaf of the sycamore tree.

montpellier

montpellier

De zinderende stad;
onder de bomenschaduw
ritselend het plataneblad

dat door de plotselinge
koele wind is opgeschrikt -
dan zijn zij stil opnieuw

en rond mijn enkels hebben
enkele zich neergeschikt.
Het is zo weids, zo luw

zo ongelijk aan het schuw
gehucht, waar ik in mijn
gedachten opgesloten zat

door het nabije
en definieerbare
van elk gerucht; maar hier

in de vrije ruimte
van een stad met ver en
onophoudelijk verkeer

dat in zijn eigen stroom zich dempt
en al het andere geluid
egaliseert, kan ik mijn denken

als een kudde laten
gaan en laten weiden
op de draagwijdte, de adem

van het steedse, terwijl ik zelf
verstrooid ze hoedend aan
de esplanade zit

opgaande in dit kalme grote
mijn voeten staande toch
in blad van de plataan.
Elly de Waard

Elly de Waard

(Nederland, 1940)

Landen

Ontdek andere dichters en gedichten uit Nederland

Gedichten Dichters

Talen

Ontdek andere dichters en gedichten in het Nederlands

Gedichten Dichters
Close

montpellier

De zinderende stad;
onder de bomenschaduw
ritselend het plataneblad

dat door de plotselinge
koele wind is opgeschrikt -
dan zijn zij stil opnieuw

en rond mijn enkels hebben
enkele zich neergeschikt.
Het is zo weids, zo luw

zo ongelijk aan het schuw
gehucht, waar ik in mijn
gedachten opgesloten zat

door het nabije
en definieerbare
van elk gerucht; maar hier

in de vrije ruimte
van een stad met ver en
onophoudelijk verkeer

dat in zijn eigen stroom zich dempt
en al het andere geluid
egaliseert, kan ik mijn denken

als een kudde laten
gaan en laten weiden
op de draagwijdte, de adem

van het steedse, terwijl ik zelf
verstrooid ze hoedend aan
de esplanade zit

opgaande in dit kalme grote
mijn voeten staande toch
in blad van de plataan.

montpellier

The shimmering city;
down in the shade of trees
rustling the sycamore leaves

are set in motion by a
sudden cooling gust of wind -
then once again are still

and around my ankles
some have settled.
Expansive, this, so balmy

and so unlike the timid
settlement, where I
was shut up in my thoughts

because of the closeness
and definability
of every sound; but here

in the open space
of a city with distant
and uninterrupted traffic

that mutes itself in its own flow
and equalizes
all other sounds, I can let my thoughts

go like a herd
and let them graze
on the scale, the breath

of what is urban, while I myself
scattered, guarding them, sit
on the esplanade

absorbed in this peaceful size
my feet, planted as they are
in the leaf of the sycamore tree.
Sponsors
Gemeente Rotterdam
Nederlands Letterenfonds
Stichting Van Beuningen Peterich-fonds
Prins Bernhard cultuurfonds
Lira fonds
Versopolis
J.E. Jurriaanse
Gefinancierd door de Europese Unie
Elise Mathilde Fonds
Stichting Verzameling van Wijngaarden-Boot
Veerhuis
VDM
Partners
LantarenVenster – Verhalenhuis Belvédère